اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر محتوای پروتئین های PI۳K-AKT-FOXO۳ در عضله قلب رت های مدل دیابتی نوع دو

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 62

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSBS-11-27_001

تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402

Abstract:

زمینه و هدف: بیماری دیابت موجب اختلال در هموستاز گلوکز و تغییرات منفی در عضله قلب می شود. از آنجایی که فعالیت ورزشی در افراد مبتلا به دیابت ممکن است بر بافت قلبی تاثیرگذار باشد، لذا هدف این مطالعه بررسی اثر تمرین HIIT بر محتوای پروتئین های PI۳K-AKT-FOXO۳ در بافت قلبی موش های صحرایی نژاد ویستار مبتلا به دیابت نوع دو است. روش تحقیق: در مطالعه حاضر ۳۲ سر موش صحرایی به چهار گروه: دیابت کنترل، دیابت تمرین، کنترل سالم و تمرین سالم، تقسیم شدند. پس از ۲ ماه استفاده از رژیم غذایی پرچرب و القاء دیابت توسط STZ (mg/kg ۳۵) در گروه­های دیابت کنترل و دیابت تمرین، حیوانات در گروه های کنترل سالم و تمرین سالم پروتکل تمرین HIIT را بر اساس درصدی از Vmax به دست آمده و با تناوب های دو دقیقه ای و تعداد تناوب­های فزاینده به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته را انجام دادند. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بافت قلب استخراج شد و بررسی پروتئین های PI۳K-AKT-FOXO۳ با استفاده از روش وسترن بلات انجام گرفت. همچنین مطالعه هیستولوژیک در سطح بافتی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین انجام گرفت. از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey در سطح معنی داری ۰۵/۰P< برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها:نتایج نشان داد محتوای پروتئین FOXO۳ در گروه های دیابت کنترل و دیابت تمرین به صورت معنی دار نسبت به گروه های سالم افزایش یافت(۰۰۱/۰P=). همچنین محتوای پروتئین­های PI۳K و AKT در گروه دیابت کنترل نسبت به گروه کنترل سالم به صورت معنی دار کاهش یافت(به ترتیب، ۰۰۱/۰P= و ۰۰۹/۰P=)، در حالیکه محتوای این دو پروتئین، پس از تمرین افزایش معنی­دار داشت(به ترتیب، ۰۱۱/۰P= و ۰۰۱/۰P=). در سطح بافت قلبی، نتایج نشان داد ضخامت و طول میوسیت­های قلبی در اثر دیابت افزایش معنی­دار را نشان داد(۰۰۱/۰P=). پس از HIIT این هایپرتروفی پاتولوژیک ایجاد شده در طول و ضخامت سلول موش­های دیابتی به صورت معنی­دار کاهش یافت(به ترتیب، ۰۲۱/۰P= و ۰۱۷/۰P=). نتیجه گیری:در نهایت می توان اظهار داشت که استفاده از تمرین HIIT هر چند تغییری مبنی بر کاهش محتوای پروتئین FOXO۳ نشان نداد، اما توانست محتوای پروتئین های PI۳K و AKT را افزایش داده و تا حد مطلوبی هایپرتروفی پاتولوژیک ایجاد شده بر اثر دیابت را کنترل کند.

Keywords:

تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) , دیابت نوع دو , قلب , PI۳K , AKT , FOXO۳

Authors

محمد رمی

استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

سمانه راهدار

دانشجوی دکتری، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

مریم عظیم پور

دانش آموخته دکتری فیزیولوژی ورزشی گرایش عصبی عضلانی، فسا، ایران

کیوان خرمی پور

استادیار، گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، دانشکده پزشکی افضلی پور، مرکز تحقیقات فیزیولوژی و علوم اعصاب، پژوهشکده نوروفارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران