کاربرد پتروگرافی و ژئوشیمی رسوبات پادگانه ای دیرینه در تعیین ناحیه منشا و نرخ هوازدگی، بیرجند، خراسان جنوبی

محدوده مورد مطالعه شامل نهشته های آبرفتی نئوژن شهر بیرجند است که از نظر زمین شناسی به عنوان بخشی از پهنه ساختاری شرق ایران در نظر گرفته می شود. در مطالعات پتروگرافی، از ۲۰۰ قطعه گراولی و ۱۰ نمونه ماسه سنگی کمک گرفته شده است در حالی که، برای مطالعات شیمی رسوبات از ۱۳ نمونه گل سنگی و ۲ نمونه ماسه سنگی استفاده شده است. بررسی پتروگرافی نمونه های فوق نشان-دهنده حضور ذرات با کانی شناسی متفاوت در رسوبات آبرفتی مورد نظر است که علاوه بر کوارتز در آنها فراوانی خرده سنگ های آذرین و رسوبی قابل توجه است. ترسیم نتایج آنالیز اکسید های عناصر اصلی و عناصر فرعی نمونه های فوق در نمودارهای ارائه شده در این زمینه، وجود سنگ های آذرین مافیک تا حدواسط و سنگ های رسوبی در ناحیه منشا رسوبات را منعکس می کند. بررسی واحد های سنگی اطراف محدوده مورد مطالعه نشان می دهد که منشا قطعات گراولی ذرات ماسه ای احتمالا از واحدهای افیولیتی کرتاسه، واحدهای فلیشی کرتاسه پسین تا ائوسن، سنگ های رسوبی آواری-کربناته پالئوژن و سنگ های ولکانیکی و رسوبی جوانتر که در اطراف محدوده مورد نظر رخنمون دارند. بررسی کانی شناسی، بلوغ بافتی و ترکیبی رسوبات به همراه ارزیابی شاخص های هوازدگی شیمیایی نشان می دهد که رسوبات آبرفتی ذکر شده در نزدیک منشا بر جای گذاشته شده و هوازدگی متوسط تا ضعیفی را متحمل شده اند.

Keywords:

کانی شناسی , تجزیه عنصری , نهشته های آبرفتی , کواترنری , بیرجند