پیش یابی تغییرات آسایش حرارتی گردشگران ساحلی در استان هرمزگان

صنعت گردشگری، بخصوص گردشگری ساحلی تاثیرپذیری بالایی از شرایط آب وهوا دارد. تغییرات عناصر اقلیمی در اثر گرمایش جهانی می تواند چالش هایی را برای این شاخه از گردشگری ایجاد کند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی تغییرات عناصر اقلیمی در مناطق ساحلی استان هرمزگان بر اساس خروجی مدل های بزرگ مقیاس اقلیمی و آشکارسازی اثرات این تغییرات، برآسایش حرارتی گردشگران ساحلی این منطقه می باشد. بدین منظور از داده های روزانه و ماهانه ۸ ایستگاه سینوپتیک واقع در محدوده مطالعاتی طی سال های ۲۰۱۹-۱۹۹۰ و ترکیبی از خروجی ۵ مدل اقلیمی بزرگ مقیاس بر مبنای دو سناریو RCP ۴.۵ و RCP۸.۵ برای دو دوره زمانی آینده نزدیک (۲۰۵۰-۲۰۲۰) و آینده دور (۲۱۰۰-۲۰۵۰) استفاده شده است. سپس برای بررسی آسایش حرارتی گردشگران اقدام به استخراج شاخص PMV شد. نتایج پژوهش نشان داد که در دوره پایه در تمام ایستگاه های موردبررسی ماه های ژانویه، فوریه و دسامبر برای گردشگری ساحلی فاقد تنش گرمایی یا خنثی، مارس و نوامبر کمی گرم، و آوریل تا اکتبر داغ و خیلی داغ محسوب شده است. شرایط غیرقابل تحمل تنها برای ایستگاه میناب در جولای و اگوست محاسبه شده است. بر اساس هر دو سناریو هم در آینده نزدیک و هم در آینده دور جابجایی ماهانه در آسایش حرارتی گردشگران منطقه ایجاد خواهد شد. ماه های خنثی فقط به ژانویه و فوریه محدودشده، ماه های با تنش گرمایی کم به گرم و داغ تبدیل شده و شرایط غیرقابل تحمل در تمام ایستگاه ها افزایش خواهد یافت.

Keywords:

پیش یابی تغییرات اقلیم , گردشگران ساحلی , استان هرمزگان , اقلیم گردشگری , آسایش حرارتی