تحلیل روند و تنوع فضایی خشکی در اقلیم آینده ایران
Publish place: Physical Geography Research، Vol: 55، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 74
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPHGR-55-2_002
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402
Abstract:
این تحقیق با هدف بررسی تنوع فضایی و روند زمانی خشکی ایران در آینده (۲۰۵۰- ۲۰۲۰) بر اساس سناریوهای SSP۲-۴.۵ و SSP۵-۸.۵ مدل های CMIP۶ (MRI-ESM۲ و GFDL-ESM۴) نسبت به داده های دیدبانی (۲۰۱۴- ۱۹۹۲) با استفاده از شاخص های AI و IDM بر پایه متغیرهای بارش، تبخیر و تعرق و متوسط دما انجام شد. از ضریب تغییرات و تحلیل روند نوآورانه به ترتیب برای بررسی تغییرات و روند میانگین سالانه خشکی استفاده شد. نتایج نشان داد در دوره مشاهداتی به جز نواحی شمالی البرز و بخشی از شمال غرب، سایر مناطق کشور خشک و نیمه خشک بوده اند. اما در آینده، سناریوها نشان دهنده کاهش رطوبت در مناطق شمالی البرز، نواحی شمالی فلات داخلی ایران و بخش هایی از مناطق جنوبی رشته کوه زاگرس هستند. خشکی در شمال غرب و بخش هایی از مناطق مرکزی و شمالی زاگرس کاهش می یابد. در سایر نواحی مدل ها همچون گذشته شرایط خشک و نیمه خشک را پیش بینی کردند. بیشترین درصد تنوع فضایی میانگین سالانه خشکی (۱۰۵%- ۷۱%)، در دوره ۲۰۱۴- ۱۹۹۲ در جنوب شرق و سواحل جنوبی کشور مشاهده شد و بر اساس مدل ها درصد تنوع مکانی خشکی در آینده کاهشی می باشد. روند مقادیر میانگین سالانه خشکی ایران نشان داد که خشکی در سطوح معناداری ۰۵/۰ و ۰۱/۰ درگذشته افزایش یافته و در آینده بر اساس MRI-ESM۲ (سناریوی SSP۵-۸.۵ و شاخص IDM) در سطوح معناداری ۰۵/۰ و ۰۱/۰ افزایش خواهد یافت. در سایر شرایط خشکی در این سطوح معناداری، کاهش نشان می دهند. نتایج پژوهش می تواند در برنامه ریزی و کاهش آثار منفی تغییرات اقلیمی در ایران مفید باشد.
Keywords:
Authors
کبری سلطانی
گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
جعفر معصوم پور سماکوش
گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
فیروز مجرد
گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
سحر هادی پور
گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تکنولوژی مالزی، جوهر بهرو، مالزی
عبداله جلیلیان
گروه آمار، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :