نقش بلاکینگ در رخداد سرماهای فرین ایران
Publish place: Physical Geography Research، Vol: 43، Issue: 77
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 109
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPHGR-43-77_003
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402
Abstract:
ژانویهی سالهای ۱۹۶۴ و ۲۰۰۸، سردترین روزها را در طول تاریخ ثبت دادههای هواشناسی در کشور داشتهاند. برای تبیین ویژگیهای آماری و همدیدی این دو ماه، دمای حداقل همهی ایستگاههای کشور از سایت سازمان هواشناسی کشور، برای ژانویه ۱۹۶۴ و ۲۰۰۸ استخراج شد. بررسی نوسان دما در دورهی (۱۹۶۴-۲۰۰۵)، نشان داد که بیشینهی ناهنجاری منفی دما در طی دورهی ۵۰ ساله، در روزهای ژانویهی این دو سال رخ داده است. با بررسی نمرهی استاندارد، تعدادی از روزهای بسیار سرد برای مطالعهی علت همدیدی سرما انتخاب شدند. برای بررسی سامانههای همدیدی موثر در سرماهای مذکور، نقشههای میانگین فشار سطح دریا و سطح ۵۰۰ هکتوپاسکال از سایت NCEP/NCAR دریافت و بررسی شدند. با وارسی نقشهها، مشخص شد که سامانه غالب در این دو ماه، پدیدهی بلاکینگ بوده است. این پدیده، شرایط همدید مناسبی را برای فرارفت هوای سرد بر روی کشور فراهم کرده است. ازجمله پیامدهای این شرایط، تداوم سرمای شدید بر روی ایران و مناطق همجوار است. مقایسهی دو سامانهی بلاکینگی مشخص کرد که بلاکینگ ژانویهی سال ۱۶۹۴ از نوع امگاو بلاکینگ سال ۲۰۰۸ از نوع دوقطبی بوده است. شاخص شدت بلاکینگ نیز نشان از شدت بیشتر الگوی امگای روزهای ۲۵-۲۱ ژانویهی سال ۱۹۶۴، نسبت به الگوی دوقطبی روزهای ۲۰-۱۶ ژانویهی سال ۲۰۰۸ دارد. موقعیت قرارگیری سامانه بلاکینگ نیز از مهمترین عوامل در وقوع سرمای دو ژانویه بوده است. دادههای دمای کمینه نیز، بیانگر شدت بیشتر الگوی امگا در طول استقرار خود در ژانویهی سال ۱۹۶۴است که بیشترین افت دما را در سراسر کشور در پی داشته است.
Keywords:
Authors
قاسم عزیزی
دانشیار دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
مائیده خلیلی
کارشناس ارشد اقلیمشناسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران