مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از روش های تصمیم گیری چندمعیاره قطعی و فازی و اطلاعات GIS (مورد مطالعه: شهر اصفهان)

در این پژوهش سعی می­ شود، مکان­ یابی مطلوبی برای احداث ایستگاه ­های آتش­ نشانی در شهر اصفهان صورت گیرد. مکان­ های کاندید برای ایستگاه ­های جدید، با استفاده از تکنیک AHP به روش ساعتی، تکنیک AHP فازی به روش چانگ و تاپسیس و سپس ترکیب آن ها با اطلاعات GIS تحلیل می ­شوند. با درنظر­گرفتن معیارهای مختلف مانند تراکم جمعیت، نزدیکی به جاده اصلی، فاصله از ایستگاه آتش نشانی موجود، تراکم مواد خطرناک، شعاع پوشش آتش ­نشانی ­ها، شبکه ترافیک، کاربری اراضی، قدمت ساختمان­ ها و پتانسیل خطر، مکان ­های کاندید برای احداث ایستگاه ­های آتش ­نشانی در شهر اصفهان اولویت­ بندی خواهند شد. نتایج پژوهش حاضر با واحد آمار و برنامه­ ریزی استراتژیک سازمان مرکزی آتش­ نشانی شهر اصفهان در میان گذاشته شد و آن ها اولویت ­بندی حاصل از روش AHP فازی را تایید کردند که در این روش، سه اولویت بالاتر به ­ترتیب منطقه هشت، منطقه نه و منطقه چهار شهر اصفهان است. تحلیل حساسیت روی وزن معیارها مشخص کرد که منطقه هشت در تمامی حالت­ ها دارای بالاترین اولویت برای احداث ایستگاه آتش ­نشانی است و مناطق دوازده و پانزده آخرین اولویت­ ها را به خود اختصاص دادند. چند پیشنهاد مدیریتی برای کنترل و بهبود شرایط احداث ایستگاه­ ها ارائه شد که شامل تغییر موقعیت اماکن خطرآفرین و اصلاح ضوابط ساختمان ­سازی شهرداری است. کلیدواژه ها: مکان­یابی ایستگاه­های آتش­نشانی؛ تصمیم­گیری چندمعیاره؛ تحلیل سلسله مراتبی؛ نظریه فازی؛ تاپسیس.

Keywords:

مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی , تصمیم گیری چندمعیاره , تحلیل سلسله مراتبی , نظریه فازی , تاپسیس