بررسی فضاهای توریستی با تاکید بر معماری بومی

معماری بومی در شهرکرد از جمله معماری ایرانی از نسل های معماری پایدار است که نه تنها کارایی انرژی و بلکه شرایط اکولوژیکی را نیز مورد توجه قرار می دهد تا به این ترتیب بتواند هزینه های زندگی ساکنان را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. جذب گردشگر از جمله مسایلی به شمار می رود که توجه به معماری بومی از ملزومات آن می باشد، که در نهایت منجر به پایداری اقتصادی و توسعه آن منطقه می انجامد. با توجه به رشد روزافزون گردشگری و گسترش صنعت توریسم ایجاد فضاهایی برای پاسخ گویی به این منظور و همچنین ایجاد مکان هایی سالم برای گذراندن اوقات و همچنین مراکز تجاری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مقاله طراحی طراحی مرکز گز بلداجی (تولید، فروش و خدمات گردشگری) با تاکید بر معماری بومی در شهرستان شهرکرد بود. روش پژوهش توصیفی تحلیلی است و گردآوری اطلاعات از طریق منابع و بررسی های میدانی انجام شد و با وجود برخورداری از قابلیت های متعدد و متنوع در بخش های مختلف گردشگری در این منطقه با هدف طراحی چنین مجتمعی، پس از بررسی مسائل پیش روی توسعه گردشگری در منطقه بلداجی، با معرفی مبانی و مفاهیم گردشگری و اصول توسعه معماری پایدار و تاکید بر معماری بومی و بررسی ارتباط این مقوله ها با صنعت گردشگری، به معرفی استانداردهای مورد نظر، از دیدگاه جانبه زیرساخت ها، استعدادها و قابلیت ها، کاستی ها و کمبودها پرداخته شد و مقدمات لازم برای ارائه طراحی این مجتمع معرفی گردید.

Keywords:

معماری بومی , گردشگری , مرکز تجاری گردشگری