رهیافتی فراروش؛ در حوزه های معناداری پژوهش های مطالعات برند شهری در عرصه رقابت پذیری

امروزه شهرها در زمینه های مختلفی با یکدیگر در حال رقابت هستند،رقابتی که دیگر در میان شهرهای هم جوار مطرح نیست؛بلکه در شبکه ای از شهرهای جهانی اتفاق می افتد که برندسازی شهری یکی از مهم ترین ابزارهای رقابت پذیری در مقیاس های مختلف شهری تا جهانی می باشد، ولیکن چند بعدی بودن مفهوم برند شهری و ارتباط آن با حوزه ها و علوم مختلف از یک سو و بستر وقوع آن در محیط و سیستمی به پیچیدگی شهر از سوی دیگر،پژوهش در این عرصه را با چالش های مواجه می کند که چالش معنا در فهم موضوع و روش مندی علمی جامع و کارآمد از جمله مهمترین آنهاست.پژوهش حاضر با رویکرد ترکیبی هم زمان و با هدف ارائه مدل مفهومی با تاکید بر روش مندی علمی انجام شده که از نظر جهت گیری فلسفی عمل گرایانه، از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت اکتشافی توصیفی است و با بررسی پژوهش های پیشین به دنبال پاسخ به این سوال که در بستر مطالعات شهری چگونه و با چه فرآیندی،روش و ابزاری می توان برند شهرها را در حوزه رقابت پذیری شهرها محقق ساخت،آغاز شده و ضمن تلخیص پیکره دانش به تحلیل روشی پژوهش های پیشین پرداخته و برای تحلیل و ترکیب یافته ها از شیوه فراروش بهره گرفته است.نتایج حاکی از آن است که به کارگیری روش های صرفا کمی و یا کیفی همراه با نارسایی هایی جدی در دستاوردهای نهایی شده و نگرشی تک بعدی به موضوع را همراه داشته و در نهایت باتوجه به ماهیت میان رشته ای مفهوم برندسازی شهری،مناسب ترین رویکرد در جهت برنامه ریزی مطالعات آتی برای تبیین جایگاه علوم شهری در مفهوم برند شهرها، از لحاظ روش شناختی رویکرد ترکیبی و از لحاظ تخصصی اتخاذ رویکرد میان رشته ای است چراکه امکان بهره گیری از مدل ها و ابزارهای علمی رشته های مختلف را فراهم می آورد و منجر به کاربست خلاق روش های علمی از رشته های مطالعات شهری میشود و می تواند گامی موثر در جهت ایجاد ادبیات مشترک در فضای گفتمان علمی این عرصه باشد.

Keywords:

برند شهری , رقابت پذیری , رهیافتی فراروش , چالش معنا