اندازه گیری ایمپدیمتری اورانیل بر مبنای الکترود اصلاح شده با نانوکامپوزیت مغناطیسی هیدروکسی آپاتیت

در کار حاضر اندازه گیری ایمپدیمتری یون اورانیل (UO۲۲+) با استفاده از الکترود خمیر کربن مغناطیسی (MCPE) اصلاح شده با نانو ذرات مغناطیسی هیدروکسی آپاتیت (MNP/HAP) برای نخستین بار گزارش شده است. در این کار ابتدا نانوذرات مغناطیسی (MNP) سنتز شدند و سپس به روش همرسوبی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت (HAP) روی آن قرار داده شدند. در ادامه سطح الکترود MCPE با MNP/HAP اصلاح شد و الکترود اصلاح شده (MCPE/MNP/HAP) به منظور جمع آوری یون های UO۲۲+ از محلول آبی به کار گرفته شد. اصلاح الکترود و برهمکنش آن با UO۲۲+ به روش های ولتامتری چرخه ای (CV) و مقاومت ظاهری الکتروشیمیایی (EIS) در حضور دو ردیاب [Fe(CN)۶]۳-/۴- و PBQ/H۲Q پی گیری شد. تغییرات مقاومت ظاهری الکتروشیمایی الکترود (ایمپدانس) نسبت به غلظت UO۲۲+ در حضور ردیاب های الکتروشیمایی به عنوان سیگنال تجزیه ای انتخاب شد. بهترین پاسخ های ایمپدیمتری برای الکترود اصلاح شده با ۱۰۰ میکروگرم از MNP/HAP، بعد از پیش تغلیظ به مدت ۳۰ دقیقه در محلول UO۲۲+ با ۷ PH و بعد از پیش تغلیظ به مدت ۳۵ دقیقه در محلول UO۲۲+ با ۶ PH، به ترتیب برای ردیاب های [Fe(CN)۶]۳-/۴- و PBQ/H۲Q به دست آمد. کارایی روش ایمپدیمتری در اندازه گیری اورانیل با استفاده از این الکترود با رسم منحنی کالیبراسیون در محدوده غلظت ۱۰-۱۰×۱ تا ۴-۱۰×۴ مولار UO۲۲+ برای هر دو ردیاب در محلول آبی نشان داده شد. حد تشخیصی برابر با ۱۱ ۱۰×۵۸/۷ و ۱۱ ۱۰×۱۲/۹ مولار UO۲۲+ و انحراف استانداری برای غلظت ۷-۱۰×۱ مولار UO۲۲+، با ۵ بار تکرار، برابر با %۸۲/۰ و %۰۵/۱ به ترتیب برای ردیاب های [Fe(CN)۶]۳-/۴- و PBQ/H۲Q به روش ایمپدیمتری بدست آمد.

Keywords:

ایمپدیمتری , نانودرات مغناطیسی , هیدروکسی آپاتیت , اندازه گیری اورانیل