بررسی اخذ تابعیت مضاعف ایران و عراق توسط ایرانی های رانده شده از عراق ازمنظر حقوق ایران و حقوق بین الملل

تابعیت مضاعف به معنای جمع شدن دو یا چند تابعیت در یک شخص می باشد. این اشخاص در همان حال که تابع دولتیهستند دولت دیگر نیز آنها را تابع خود می داند. همانگونه که شخص بدون تابعیت (آپاتراید) در وضعیت غیر عادی قرار دارد،شخصی که بیش از یک تابعیت دارد نیز، دارای وضعیت غیر عادی می باشد زیرا، تابعیت منشا حقوق و تکالیف فرد در برابرکشور متبوع است.از یک طرف، برخورداری از حقوق و مزایای همزمان از دو دولت می تواند به مصالح ملی دولت های متبوعخدشه وارد نماید؛ از طرف دیگر، بسیار دشوار است که شخص بتواند تمام تکالیف خود را نسبت به دو دولت ایفا نماید.اگرفردی که دارای تابعیت مضاعف، بتواند شاغل مهم کشوری و لشکری را در هر دو کشور احراز کند، مشکلاتی ایجاد خواهد شد.تابعیت مضاعف به این دلیل به وجود می آید که دولتها حق دارند شرایطی که به موجب آن یک فرد جزء اتباع آن می شود،مشخص کنند.تابعیت مضاعف شاید در نگاه اول فریبنده باشد چرا که به افراد امکان می دهد تا برای به دست آوردن روادید وگذرنامه از میان چند کشور دست به انتخاب بزنند اما واقعیت کام ا لا متفاوت است چون تابعیت در عین داشتن حقوق و مزایا،تکالیفی و تعهداتی را نیز بار می کند.

Keywords:

تابعیت , تابعیت مضاعف , حقوق بین الملل , کردهای فیلی , قوانین , ایران , عراق.