کاربرد تحلیل مسیر در تبیین روابط بین عوامل موثر بر کنترل راهبردی

هدف این پژوهش تبیین روابط عوامل موثر بر کنترل راهبردی در فرایند مدیریت راهبردی با روش تحلیل مسیر در یک سازمان خدماتی است. این پژوهش، از نظر هدف،کاربردی و از نظر روش ،توصیفی می باشد. جامعه آماری شامل ۱۸۱ نفر از خبرگان شاغل در شرکت آبفای قم می باشد که با روش  نمونهگیری تصادفی، تعداد ۱۰۸ نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه  محقق ساخته است که تعداد ۳۶ سئوال با توجه به ده متغیر )اهداف راهبردی، تعیین وظایف، جوابگویی، بودجه ریزی ،خودکنترلی، شایستگی کارکنان، مشتری مداری، ساختار بازخورد، ردیابی و اقدام اصلاحی( طراحی و مورد آزمون قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ ۴۹/۰ بدست آمد و روائی آن براساس نظر نخبگان و صاحبنظران به تایید رسید .تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و LISREL انجام گرفت. نتایج نشان داد برازش الگوی پیشنهادی رضایت بخش بود.  همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که در الگو هشت رابطه مورد تایید قرار نگرفت. از جمله نتایج الگوی تایید شده نهایی این است که شایستگی کارکنان بر فعالیتهای ردیابی، اقدامات اصلاحی و ساختار بازخورد به ترتیب با میزان ضرایب همبستگی ۶۹۰/۰ و ۶۴۷/۰ و ۷۱۸/۰ موثر است

کاربرد تحلیل مسیر در تبیین روابط بین عوامل موثر بر کنترل راهبردی Keywords:

کنترل راهبردی , تحلیل مسیر , عوامل موثر بر کنترل راهبردی