نقش توانمند سازی منابع انسانی در ارتقای مدیریت شهری

منابع انسانی با ارزشترین و مهمترین عامل توسعه هر کشوری محسوب می شود. امروزه رسمیت و عینیت سازمان ها با منابع انسانی آن ها شناخته می شود و اهمیت دادن به منابع انسانی به عنوان اساس و محور کار مدیریت سازمان ها می باشد. توانمندسازی، ظرفیت های بالقوه ای را برای ارتقای بهره وری سازمان و بالفعل درآوردن آن به کار می گیرد. جذب نیروی دانشگر، خلاق و مستعد، توسعه منابع انسانی از طریق ارتقای دانش و گسترش آن، معماری بنای فرهنگ سازمانی و تقویت روحیه مشارکت در انجام کارهای گروهی، طراحی و بکارگیری نظام کارا و اثربخش ارزیابی عملکرد و جبران خدمات شهر و در نهایت برنامه ریزی و کنترل اثربخش خدمات، همگی موید بخشی از تلاش های مدیران منابع انسانی در جهت نیل به تعالی سازمانی و اهداف راهبردی و استراتژیک می باشد. در این میان، شهر پایگاه اصلی تمدن انسانی و تبلور ذهنی و تکنولوژی بشری بوده و جایگاه مدیریت شهری در روند توسعه شهر و بهبود سکونت گاه های شهرنقش بسیار مهم و اساسی دارد. از این رو، مدیریت شهری حاکم بر یک شهر، به مثابه یک سازمان کلان، به صورت پیکربندی خاص سیستماتیک و نظام مند باید الگوی رفتاری مشترکی مطابق با فرهنگ محلی، منطقه ای و شهری داشته باشد و در راستای بهره وری بهینه و کیفیت ارائه خدمات در رفع نیاز شهروندان بکوشد. هدف از این مقاله ررسی نقش توانمندسازی منابع انسانی در ارتقای کیفیت خدمات در حوزه مدیریت شهری پرداخته شده است.از آن جایی که بهره وری گوهر سازمانی است که میتواند پایداری و بقای سازمانها را تضمین و مکانیزمی برای کسب مزیت رقابتی باشد، لذا آنچه در سازمان منجر به بهره وری نیروی انسانی میشود این است که کارکنان سازمانها از نظر شخصیت، علایق و عواطف با فعالیتها و مشاغل سازمانی منطبق و سازگار شوند.

Keywords:

منابع انسانی , مدیریت شهری , توانمند سازی , فرهنگ سازمانی