ارزیابی کیفیت زندگی شهری در مناطق حاشیه نشین (مطالعه موردی: محله شیرآباد زاهدان)

روند شهری شدن جهان به ویژه پس از جنگ جهانی دوم آن چنان سریع بوده است که پژوهشگران مسائل شهری را دچار حیرت ساخته است یکی از آثار و پیامدهای توسعه فیزیکی ناموزون و نامتعادل شهری حاشیه نشینی در شکل غیرقانونی است. جاذبه های شهری در مقابل دافعه های روستایی، موجب تشدید روند مهاجرت روستا شهری در ایران و در نتیجه شکل گیری مناطق حاشیه و اسکان غیررسمی شده است. درحال حاضر بخش قابل توجهی از دلمشغولی های مدیران اغلب جوامع انسانی را مدیریت مجموعه های شهری و ارائه خدمات به ساکنان این مناطق تشکیل می دهد. به همین دلیل توجه بسیاری از دانشمندان و صاحب نظران به مفهوم کیفیت زندگی معطوف شد تا از این طریق تلاش هایی در راستای ارتقای شرایط زندگی و بهبود بخشیدن به بعد کیفی زندگی بشرصورت گیرد پژوهش حاضر به بررسی وضعیت کیفیت زندگی محله حاشیه نشین شیرآباد در شهر زاهدان پرداخته است پژوهش حاضراز نظر هدف کاربردی توسعه ای و از نظر شیوه انجام، توصیفی تحلیلی بوده و بر اساس مطالعه کتابخانه ای و تکمیل پرسشنامه انجام شده است. تجزیه وتحلیل داده ها شامل دو بخش توصیفی و تحلیلی از طریق نرم افزار SPSS انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق را ساکنان منطقه شیراباد زاهدان را تشکیل می دهند. نتایج نشان می دهند که میزان رضایت ساکنین از شاخص های کیفیت زندگی در سطح پایینی قرار دارد و مهمترین عامل تاثیرگذار بر ارتقا وضعیت محله، عامل اقتصادی است و اینکه برنامه ریزی جهت ارتقا امکانات تفریحی و بهداشتی باید در اولویت برنامه های توسعه شیر آباد قرار بگیرد.

Keywords:

حاشیه نشینی , کیفیت زندگی , شهر زاهدان , محله شیرآباد