بررسی میزان شیوع لیستریا مونوسایتوژنز و سالمونلا در ماهی، میگو و تخم مرغ ارائه شده در شهرستان شهرکرد، ایران

امروزه کنترل میکروبیولوژیکی مواد غذایی به منظور جلوگیری از مسمومیت غذایی در انسان حائز اهمیت است. میکروارگانیسم های پاتوژن اعم از گرم مثبت و یا گرم منفی های بیماری زای موجود در موادغذایی است سبب گاستروآنتریت می شوند؛ لذا هدف از این مطالعه بررسی میزان آلودگی لیستریا مونوسایتوژنز و سالمونلا در ماهی، میگو و تخم مرغ های عرضه شده در شهرستان شهرکرد است. در این مطالعه تعداد ۳۰۰ نمونه شامل۱۰۰ نمونه ماهی، ۱۰۰ نمونه میگو و ۱۰۰ نمونه تخم مرغ به صورت تصادفی از خرده فروشی های شهرستان شهرکرد اخذ گردید و به آزمایشگاه انتقال داده شد. نمونه ها در محیط کشت غنی کننده لیستریا به مدت ۴۸ ساعت غنی سازی شده و سپس بر روی محیط انتخابی کشت و پرگنه های مشکوک به لیستریا جداسازی از محیط کشت Palcam agar پس از تست-های تاییدی بیوشیمیایی شمارش شدند و برای تائید سالمونلا از محیط های کشت SS agar، BS agar و سپس TSIو LIA استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که از تعداد ۱۰۰ نمونه ماهی ۲ مورد (۲ درصد)، از ۱۰۰ نمونه میگو ۴ مورد (۴ درصد) و در ۱۰۰ نمونه تخم مرغ تعداد ۵ مورد (۵ درصد) دارای آلودگی به لیستریا مونوسایتوژنز بود. میزان آلودگی به سالمونلا برای ماهی، میگو و تخم مرغ به ترتیب ۹، ۱۱ و ۱۸ مورد آلودگی جداسازی شد. با توجه به شیوع لیستریا، پرهیز از مصرف غذاهای دریایی با پخت ناکافی توسط جمعیت های در معرض خطر توصیه می شود. اجرای دقیق شرایط بهداشتی سطوح در تماس با مواد غذایی و نواحی جابجایی، و شیوه های بهداشت فردی خوب باید آلودگی احتمالی محصولات شیلاتی توسط L. monocytogenes را کاهش داد.

بررسی میزان شیوع لیستریا مونوسایتوژنز و سالمونلا در ماهی، میگو و تخم مرغ ارائه شده در شهرستان شهرکرد، ایران Keywords:

لیستریا مونوسایتوژنز , میگو , تخم مرغ , ماهی , شهرکرد