بررسی قابلیت های نانوذرات سیلیس در زمینه آب و محیط زیست

تقاضا برای محصولات کشاورزی با رشد سریع جمعیت همچنان رو به افزایش است . محصولات کشاورزی با چندین تنش زیستی و غیر زنده از جمله آفات، بیماری ها، کمبودهای تغذیه ای و تغییرات آب و هوایی مواجه می شوند که توسعه فناوری های جدید کشاورزی را ضروری می کند. از طرفی تبخیر یکی از فرایندهای هیدرولوژیکی آب، باعث کاهش میزان آن می شود. بخاطر اهمیت و ضرورت آب نیاز است از روشهای مدرن استفاده شود تا از هدر رفت آب جلوگیری شود. نانوتکنولوژی یکی از این فناوری ها است که با بهبود کارایی مصرف نهادهها با به حداقل رساندن تلفات آب، تحویل کنترلشده کودها یا مواد شیمیایی زراعی بر حسب نیاز، در مکان خاص، افزایش ماندگاری ، کارایی مواد شیمیایی کشاورزی و کاهش دوز توصیه شده آنها، به تولید محصولات کشاورزی کمک می کند. نانو سیلیس یک نانو ماده همه کاره مناسب به عنوان مثال، حامل های دارو در پزشکی ، پرکنندهها در پلیمرها، و حامل کود/آفت کش ها و به طور بالقوه یک منبع زیستی قابل دسترس در کشاورزی و همچنین به عنوان مادهای برای کاهش تبخیر آب قابل ا ستفاده ا ست . نانوذرات سیلیس برای ر شد و تولید گیاهان مفید هستند و می توانند به عنوان نانو آفت کش ها، نانو علف کش ها و نانوکودها در کشاورزی استفاده شوند. در این مقاله به بررسی کاربرد نانوذرات سیلیس در محیط زیست ، تاثیر آن بر گیاهان در برابر تنش های زیستی و غیر زیستی و همچنین در کاهش میزان تبخیر آب می پردازد.

Keywords:

نانوذرات سیلیس , نانوتکنولوژی , محیط زیست , کاهش تبخیر آب