شناسایی تعیین کنندگان قوی ریسک وقوع جنگ داخلی به کمک رویکرد بیزی

جنگ داخلی پیامدهای منفی اقتصادی و غیراقتصادی متعددی به دنبال خواهد داشت؛ بر این اساس شناسایی عوامل موثر بر وقوع جنگ داخلی در جهت به حداقل رساندن احتمال وقوع آن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این راستا، هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی تعیین کنندگان قوی ریسک وقوع جنگ داخلی در ۱۲۷ کشور جهان (شامل ایران) طی سال های ۲۰۲۰-۲۰۰۱ و با استفاده از رویکرد میانگین گیری مدل بیزی (BMA) می باشد. به این منظور از ۲۱ متغیر، در ۵ گروه: ۱. متغیرهای اقتصادی ۲. فراوانی منابع طبیعی ۳. متغیرهای جمعیتی ۴. متغیرهای اجتماعی و ۵. متغیرهای سیاسی، استفاده شده است. با برآورد ۱۰۰۰۰۰ رگرسیون و میانگین گیری بیزی از ضرایب، تعیین کنندگان قوی ریسک وقوع جنگ داخلی مشخص شده اند. بر اساس نتایج به دست آمده، متغیرهای شاخص حکمرانی خوب با احتمال ۹۹ درصد و اثرگذاری منفی، تنش های مذهبی و نژادی با احتمال ۹۷ درصد و اثرگذاری مثبت و شاخص توسعه انسانی با احتمال ۹۶ درصد و اثرگذاری منفی، اثر حتمی و قوی بر ریسک وقوع جنگ داخلی داشته اند. شاخص شرایط اقتصادی و جمعیت کل نیز با اثرگذاری مثبت به‎ ترتیب با احتمال ۹۱ و ۷۶ درصد، چهارمین و پنجمین متغیر با اهمیت در توضیح ریسک وقوع جنگ داخلی بوده اند. سایر متغیرها نیز اثر ضعیف و یا بی اهمیت بر ریسک وقوع جنگ داخلی داشته اند. بر این اساس می توان گفت که کشورهای برخوردار از نهادهای باکیفیت تر، شاخص های توسعه انسانی بالاتر، تنش های مذهبی و نژادی کمتر، وضعیت اقتصادی مطلوب تر و جمعیت کوچک تر احتمال وقوع جنگ داخلی پائین تری خواهند داشت.

Keywords:

جنگ داخلی , ریسک , رویکرد میانگین گیری مدل بیزی (BMA) , تعیین کننده های قوی