تاثیر پرستاری از راه دور بر میزان اضطراب و کیفیت زندگی بیماران ترخیص شده مبتلا به کووید-۱۹

مقدمه: شیوع بالای کووید-۱۹ و بروز استرس و اضطراب، کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ را کاهش می‎دهد، بنابراین پرستاری از راه دور جهت ارتقاء کیفیت زندگی در این بیماران امری مهم تلقی می‎شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر پرستاری از راه دور بر میزان اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ ترخیص شده از بیمارستان امام خمینی آمل در سال ۱۴۰۰ انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی قبل-بعد با گروه شاهد می‎باشد. جامعه پژوهش شامل بیماران مبتلا به کووید-۱۹ ترخیص شده از بیمارستان امام خمینی (ره) آمل می‎باشد. ۶۴ بیمار مبتلا به کووید-۱۹ به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به روش بلوک‎های چهارتایی  در دو گروه تقسیم شدند. ابزار گرد­آوری داده­ها شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه مقیاس اضطراب بیماری کرونا و پرسشنامه کیفیت زندگی می‎باشد. مداخله پژوهش به صورت ارائه بسته خدمات پرستاری از راه دور به مدت یک ماه در طی هشت جلسه، هفته‎ای دو بار و هر بار به مدت نیم ساعت در گروه مداخله بعد از ترخیص انجام شد. بعد از گذشت یک ماه از آموزش، مجددا پرسشنامه کیفیت زندگی و ابزار اضطراب بیماری کرونا در گروه مداخله تکمیل شد. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار آماری ۲۵SPSS- و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‎ها: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد میانگین نمره اضطراب درحیطه روانی (p<۰.۰۰۱) و جسمانی (p<۰.۰۰۱) در گروه مداخله پس از مداخله بطور معناداری کاهش یافته است. همچنین میانگین نمره کیفیت زندگی حیطه سلامت جسمانی (p<۰.۰۰۱)، حیطه سلامت روانی (p<۰.۰۰۱)، حیطه روابط اجتماعی (p<۰.۰۰۱)، حیطه سلامت محیط (p<۰.۰۰۱) بعد از مداخله در گروه مداخله بطور معناداری افزایش یافت. نتیجه‎گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش پرستاری از راه دور می‎تواند میزان اضطراب بیماران کرونایی را کاهش داده و همچنین باعث افزایش حیطه‎های مختلف کیفیت زندگی این بیماران شود.

Keywords:

Telenursing , Anxiety , Quality of life , Covid-۱۹ , آموزش از راه دور , اضطراب , کیفیت زندگی , کووید-۱۹