زیست تخریب پذیری سم دیازینون موجود در خاک های باغی توسط باکتری های جداشده از آن ها

زمینه و هدف: دیازینون، یک حشره­کش ارگانوفسفره است که به طور گسترده در شالیزار­ها و باغات استفاده می­شود. ورود آلاینده مقاوم به منابع تامین آب شرب، خاک و محصولات کشاورزی، می­تواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و جداسازی باکتری­های تجزیه­ کننده سم دیازینون و سنجش مقدار سمی که باکتری­های برتر در محیط مایع و خاک تجزیه می­کنند، انجام گرفت.مواد و روش­ها: در این پژوهش نمونه­برداری از باغات تنکابن انجام شد. شناسایی و تعیین توالی سویه­ها با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز بر اساس S rRNA۱۶ صورت گرفت. میزان تجزیه دیازینون توسط باکتری های جدا شده با دستگاه کروماتوگرافی گازی سنجش شد.یافته­ ها: دو سویه باکتری تجزیه­ کننده دیازینون از جنس سراشیا و انتروباکترکلوآکا شناسایی شدند. باکتری­ها با غلظت ۱۰ و ۲۰ پی­پی­ام دیازینون در محیط براث و خاک به مدت ۱۰ روز کشت داده شدند و مقدار تجزیه سم مورد اندازه­گیری قرار گرفت. بر اساس نتایج، باکتری سراشیا در محیط براث با غلظت اولیه ۱۰ و ۲۰ پی­پی­ام، ۳/۶۴% و ۴/۷۸% مصرف دیازینون داشت و در محیط خاک با همین غلظت ۲/۹۰% و ۲۵/۹۸% سم دیازینون را تجزیه کرد. باکتری انتروباکترکلوآکا در محیط براث و خاک به ترتیب ۱/۲۳%، ۹۵/۱۷% و ۱۹/۳۱%، ۰۵/۸۸% دیازینون را مصرف و تجزیه کرد. با توجه به نتایج حاصل، باکتری سراشیا بیشترین قابلیت تجزیه را نسبت به انتروباکتر دارد.نتیجه­­ گیری: نتایج این تحقیق نشان داد برخی میکروارگانیسم­های موجود در خاک، توانایی تجزیه دیازینون را دارند. استفاده از این میکروارگانیسم­ها و دیگر روش­های زیستی جهت پاک­سازی خاک­های آلوده می­تواند روش مناسبی باشد.

Keywords:

کلیدواژه ها:باکتری , خاک , دیازینون , زیست تخریبپذیری , سراشیا