نقش محیط ساخته شده در تعاملات دانشجویان در فضاهای غیر رسمی مدارس معماری نمونه موردی: دانشکده هنر و معماری دانشگاه بوعلی و پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران

زندگی اجتماعی دانشجویان در تمام فضاهای رسمی و غیررسمی دانشکده می­تواند به طور گسترده­ای فرآیند یادگیری را تحت تاثیر قرار دهد. در پژوهش حاضر، ضمن گردآوری اظهارات پژوهشگران در باب نقش محیط ساخته شده در تعاملات اجتماعی، تلاش شده تا با مطالعه­ی کیفی دانشکده معماری دانشگاه بوعلی سینا و پردیس هنرهای زیبا به عنوان دو نمونه موردی از مدارس معماری ایران، به بررسی نوع و نحوه­ی تعاملات دانشجویان معماری و عوامل محیطی تاثیرگذار در تسهیل یا ایجاد محدودیت برای این تعاملات پرداخته شود. در این پژوهش، داده­ها به صورت ترکیبی از سه روش مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه گرد­آوری شدند. ابتدا عوامل مکانی تاثیرگذار از طریق مصاحبه و مشاهده و بر پایه مطالعات پیشین در قالب چارچوبی مطابق مدل مکان کنتر ارائه شد. این عوامل محیطی مستخرج از مصاحبه­ها و مشاهدات در قالب پرسشنامه­ای در اختیار نمونه­ی بزرگ­تری از جامعه قرار گرفت تا میزان تاثیر هریک در ترجیح مکانی دانشجویان برای تعاملات بررسی شود. داده­ها ­با استفاده از نرم­افزارSPSS و آزمون فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­های این پژوهش نشان می­دهد که دانشجویان، برخی از فضاهای غیر رسمی در دانشکده را که از کیفیت­های ویژه­ای برخوردارند، برای گردهمایی ترجیح می­دهند و این ویژگی­ها در مورد گردهمایی­های دوستانه و درسی متفاوتند.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , فضاهای جمعی , ترجیح مکانی , مدارس معماری