تعیین مدل سه بعدی سرعت امواج لرزه ای در زون برخوردی زاگرس

هدف اصلی این مطالعه، استخراج یک مدل سرعتی پوسته­ای جدید در کل منطقه زاگرس بر اساس روش توموگرافی محلی (الگوریتم LOTOS) با استفاده از داده­های موجود در این منطقه می­باشد. در این پژوهش مدل سه بعدی سرعت امواج حجمی با استفاده از اطلاعات زمان رسید ۷۷۸۳ زمین لرزه در بازه زمانی سال ۲۰۰۶ تا سال ۲۰۱۸، ثبت شده در مرکز لرزه نگاری کشوری و شبکه لرزه نگاری باندپهن ایران ­ارائه شده است. توزیع مدل­های سه بعدی سرعتی تخمین زده شده، همبستگی خوبی را با شرایط تکتونیکی و زمین­شناسی برخوردار می­باشد. با توجه به نتایج به دست آمده، آنومالی کم سرعت مشاهده شده در مدل­های خروجی در پوسته بالایی را می­توان با توجه به وجود رسوبات کامبرین-میوسن با ضخامت حداقل ۱۰ کیلومتری که در کل پهنه زاگرس گسترده شده­اند تفسیر کرد. طبق مدل­های سرعتی به دست آمده در مقاطع عمودی، عمق موهو در ناحیه سنندج-سیرجان به صورت مشخص در مقایسه با منطقه زاگرس افزایش می­یابد. این افزایش عمق موهو به دلیل فرورانش صفحه عربی به زیر خرد قاره ایران مرکزی که باعث افزایش ضخامت پوسته (پوسته دوتایی) در ناحیه سنندج-سیرجان می­باشد. با با به کارگیری الگوریتم وارون سازی LOTOS، مدل سرعتی یک بعدی بهینه برای کل ناحیه برخوردی زاگرس شامل لایه رسوبی به ضخامت ۱۰ کیلومتر (Vp ∼۴.۹۰ km s-۱)، پوسته بالایی تا عمق ۳۰ کیلومتری (Vp ∼ ۵.۵۴ km s-۱) و پوسته پایینی تا عمق ۴۵ کیلومتری (Vp ∼۶.۳۰ km s-۱) استخراج شده است.

Keywords:

توموگرافی امواج لرزه ای , الگوریتم LOTOS , مدل سرعتی یک بعدی , زاگرس