ارزیابی عملکرد یک طرح واره لایه مرزی سیاره ای با استفاده از آزمایش GABLS۱ در نسخه تک ستونی مدل جهانی توسعه یافته برمبنای تاوایی پتانسیلی

شبیه سازی درست ساختار لایه مرزی جو به ویژه در شرایط پایدار از موضوعات چالش انگیز در مدل های عملیاتی جوی است. آزمایش های مقایسه متقابل مدل ها همچنان اختلاف های شایان توجهی را در پیش بینی متغیرهای لایه مرزی جو در مدل های عملیاتی و تحقیقاتی نشان می دهند. در این مطالعه، یک طرح واره لایه مرزی مرتبه ۵/۱ برای ارزیابی عملکرد پیوند آن با هسته دینامیکی مدل جهانی دانشگاه تهران (UTGAM) با کاربست نسخه تک ستونی مدل یادشده و استفاده از آزمایش های استاندارد مقایسه متقابل GABLS۱ بررسی شده است. همچنین، عملکرد مختصات قائم سیگما-تتا و سیگما-پی در دو حالت با تفکیک پذیری قائم مختلف ۱۴ و ۳۳ تراز تا زیر ارتفاع ۳ کیلومتر ارزیابی شد. در مجموع اختلافی جزئی بین مختصات سیگما-تتا و سیگما-پی در حالت های تفکیک پایین با هم و همچنین حالت های تفکیک بالا با هم مشاهده شد که این اختلاف در تفکیک پذیری پایین بیشتر نمایان است. در هر دو مجموعه از آزمایش ها، بهبود نتایج شبیه سازی ها با افزایش تفکیک پذیری هویدا است. علاوه بر اینها به نظر می رسد که نزدیک تر کردن موقعیت قرارگیری پایین ترین تراز صحیح از سطح در حالت با تفکیک پذیری بالا بر بهبود نتایج در این حالت موثر بوده است. مقایسه نیم رخ قائم باد با سایر مدل های عملیاتی شرکت کننده در آزمایش GABLS۱ عملکرد بهتر طرح واره لایه مرزی استفاده شده در این پژوهش را نشان می دهد اما برای نیم رخ قائم دمای پتانسیلی در ارتفاعات پایین، اریبی محسوس منفی شبیه سازی شده است. برطبق نتایج، طرح واره لایه مرزی استفاده شده همچون سایر مدل های عملیاتی پیش بینی وضع هوا، برای شرایط پایدار پخش تکانه و گرما را بیش برآورد می کند.

ارزیابی عملکرد یک طرح واره لایه مرزی سیاره ای با استفاده از آزمایش GABLS۱ در نسخه تک ستونی مدل جهانی توسعه یافته برمبنای تاوایی پتانسیلی Keywords:

شبیه سازی , GABLS۱ , لایه مرزی پایدار , مختصات قائم , ضرایب پخش , UTGAM