بررسی اثرات حوزه نزدیک و جهت پذیری در مطالعات تحلیل خطر زلزله – مطالعه موردی گسل دورود

در این مطالعه، با توجه به واقع شدن شهر دورود در حوزه نزدیک گسل دورود، اثرات حوزه نزدیک و جهت پذیری ناشی از آن بررسی شده است. اثرات حوزه نزدیک و جهت پذیری، می تواند منجر به ایجاد پالس های پریودبلندی در جنبش زمین شده و برای ساختارهایی با پریودبلند از قبیل پل ها که در نزدیکی گسل هایی با نرخ فعالیت بالا هستند، گنجاندن اثرات جهت پذیری در روابط کاهندگی می تواند تاثیر زیادی در نتایج تحلیل خطر لرزه ای واقع گرایانه داشته باشد. گسل دورود در هنگام رخداد زمین لرزه برای پریود های بلند در محدوده شهر دورود، می تواند موجب تشدید پارامترهای جنبش زمین شده و باعث خسارات جدی در این محدوده شود. در این مطالعه، پارامتر های جنبش نیرومند زمین در تحلیل خطر احتمالاتی زمین لرزه با اعمال جهت پذیری برای محدوده گسل دورود برآورد شده است. همچنین با بررسی واهمافزایی خطر زمین لرزه، تاثیر جهت پذیری برای میزان مشارکت فاصله و بزرگا در برآورد پارامتر شتاب جنبش زمین ارزیابی شده است. در دوره بازگشت های بلند مدت و کوتاه مدت، تاثیر جهت پذیری برای پریود های مختلف برای پارامتر شتاب جنبش نیرومند زمین با روش سامرویل و آبراهامسون برآورد و موردارزیابی قرار گرفته است. مقدار شتاب برآوردشده برای سه دوره بازگشت، ۵۰، ۴۷۵ و ۲۴۷۵ سال و در پریود های ۷۵/۰، ۱، ۲، ۳ و ۴ محاسبه و ارزیابی شده است. مقدار پارامتر شتاب جنبش زمین با افزایش دوره بازگشت و پریود رابطه مستقیم داشته به طوری که بیشترین مقدار افزایش شتاب با تاثیر جهت پذیری، در دوره بازگشت ۲۴۷۵ سال و در پریود ۴ ثانیه، ۱۶/۱۷ درصد محاسبه شد.

Keywords:

Near-field , directional effects , Doroud fault , Dorud city , Hazard