مطالعه تاثیر رفتار معلم بر نظم پذیری دانش آموزان در مدرسه

عدم تمایل به نظم پذیری در مدارس پیامدهای منفی گوناگون و فراوانی برای دانش آموزان در حیطه های آموزشی، اجتماعی و خانوادگی در بر دارد.علاقه نداشتن به نظم پذیری حتی در دانش آموزانی که دچار مشکلات حاد و نابهنجار نیستند زمینه قانون گریزی، خود کم بینی و تخلفات بیشتری را در آنان فراهم می آورد. معلمان، در مقام اشخاصی که باید از آگاهی و توانمندی در شناسایی و ایجاد رابطه سازنده با دانش آموزان برخوردار باشند، یکی از مهمترین عوامل در شکل گیری شخصیت روبه رشد دانش آموزان به شمار می آیند. تخقیق حاضر تلاش میکند تا اهمیت این نقش را در ایجاد رفتار های حاکی از نظم پذیری در دانش آموزان، تبیین نماید.این تحقیق فرضیه های زیر را مورد آزمون قرار داده است: ۱. میان ارتباط دوستانه معلم با رعایت انضباط در دانش آموزان رابطه مثبت معنادار وجود دارد؛ ۲. میان میزان احترام گذاشتن معلمان به دانش آموزان با نظم پذیری ارتباطی مثبت و معنادار وجود دارد؛ ۳. میان تلاش معلمان در تفهیم مطالب آموزشی به دانش آموزان و نظم پذیری ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد؛ ۴. میان میزان الگوی نظم پذیر بودن در معلمان با نظم پذیری از طرف دانش آموزان رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد. خود کار آمدی مدیریت کلاس و نظم بر جو محیطی کلاس تاثیر مثبتی میگذارد. خود کار آمدی مدیریت کلاس و نظم نیز هم به طور مستقیم، و هم به طور غیر مستقیم با تاثیر گذاشتن بر احساس کار آمدی معلم در تدریس، بر جو محیطی کلاس تاثیر معنی داری دارد. بر اساس این یافته ها میتوان نتیجه گرفت که با افزایش منبع کنترل درونی در معلمان، خصوصا با تاکید بر مهارتهای مدیریت کلاس و نظم میتوان هم زمینه های افزایش خود کار آمدی در تدریس و کنترل کلاس را به وجود آورد و هم جو محیطی کلاس را بهبود بخشید.

Keywords:

جو محیطی کلاس , خود کار آمدی مدیریت کلاس و نظم , دانش آموزان , خود کار آمدی در تدریس.