بررسی عملکرد شیوه های روان شناختی برای تربیت اخلاقی دانش آموزان

تربیت اخلاقی تعیین کننده سطح رشد و کمال آدمی در عرصه روابطش با خدا، جامعه و طبیعت است. به عبارتدیگر، می توان گفت تربیت اخلاقی، به نوعی در انسان اعتدال ایجاد می کند، و این اعتدال موجب می شود که ساحت۸(. درهم تنیدگی فرایند تربیت و : های دیگر تربیت انسان هم به تناسب رشد کنند و پرورش یابند )شاهسنی، ۱۳۹۶اخلاق موجب شد که مرز مشخصی در گذشته میان این دو تصویر نشود و فرایند تربیت با اخلاق همسان پنداشته شوندو اخلاقی بودن به مثابه تربیت یافتگی انگاشته شود. در تربیت اخلاقی، رویکرد اصلی متوجه پرورش استعداهای اخلاقیو رسیدن به کمالات اخلاقی است؛ در حالی که در تربیت علمی، هدف، شکوفایی استعدادهای علمی و کسب مراتببالای علمی است، از همین رو، نگرش به انسان، عمدتا ابزاری و آلی است.از طرفی نظام ارزش های معنوی ۱از جمله متغیرهایی است که ارتباط نزدیکی با حوزه دانش آموزان دارد. هر چهارزشهای معنوی دو نفر به هم نزدیکتر باشد، پیوندشان بهتر و خوشایندترمی شود. این ارزشهای معنوی مشترکهستند که اساس روابط صمیمانه را شکل میدهند. در اینجا مهمترین مساله این است که در مواقعی که ارزشهایافراد با هم مشترک و یکسان نیست، سعی نمایند به ارزشهای طرف مقابل احترام گذارند. اگر دانش آموزان درباره بعدمعنوی و ملکوتی خود شناخت کافی پیدا نمایند، سود فوق العاده ای در دنیا و آخرت نصیبشان خواهد شد؛ زیرا تمامافرادی که در طول تاریخ سود دنیایی و سود ابدی آخرتی به آنها رسیده، از راه شناخت بعد معنوی شان بوده است.