تاثیر فضای آموزشی در یادگیری دانش آموزان

کسب اطلاعات یکی از ویژگی های بارز انسانی است و انسان به طور طبیعی تمایل دارد . به اطراف خویش بنگرد و حوزه اطلاعات خویش را گسترش دهد این روحیه جست و جوگری همواره محرک انسان بوده است و از خلقت بشر تاکنون موجب کسب و تولید دانش های بشری شده است .در بدو امر کسب با توجه به تجربیات بشری و آموزشی های ابتدایی والدین بود ، اما با گسترش جوامع ، نهاد آموزش و پرورش بوجود آمد و تعلیم و تربیت افراد در این نهاد بیشتر بوسیله کتاب ، مدرسه ، معلم و سایر عوامل انجام گرفت از زمانی که این امر توسط آموزش و پرورش صورت گرفت ، محیط مدرسه و محیط آموزشی تاثیر محیط و عوامل محیطی بر آموزش و یادگیری نیز مورد توجه دست اندرکاران تعلیم و تربیت قرار گرفت .بی شک محیط سالم و کار آمد ، همچون بشری مناسب است که در آن گل به رشد و شکوفایی می رسد و همچنان که اگر گلی بکاریم و آنرا در محیط نا مناسب قرار دهیم ، این محیط بر رشد و شکوفایی آن تاثیر منفی خواهد گذاشت محیط ناسالم نیز تاثیر منفی بر یادگیری و شکوفایی ذهنی دانش آموزان و فراگیران خواهد گذاشت البته لازم به یاد آوری است که محیط آموزشی تنها عامل موثر بر یادگیری نیست بلکه یکی از عوامل موثر بر یادگیری خواهد بود علاوه بر این باید تعریفی از محیط سالم و محیط ناسالم ارائه گردد تا بتوان آن دو را از هم تشخیص داد . آنچه که مشخص است این است که منظور از محیط آموزشی ، تنها مدرسه نیست بلکه تمامی عوامل غیر از خود فراگیر یا دانش آموز در این حوزه قرار خواهد گرفت .عواملی همچون ساختمان مدرسه ، حیاط مدرسه ، ابعاد کلاس ها ، نحوه قرار گرفتن پنجره ها از لحاظ نورگیر بودن ، ظرفیت کلاس ها ، صندلی ها و ... و همچنین عوامل انسانی مثل : خانواده ، محل زندگی و فرهنگ عمومی آن ، مدیر و معلم و کارکنان مدرسه و ... همه در این حوزه قرار می گیرند .ویگو تسکی یکی از معروفترین نظریه پردازان رشد شناختی معتقد است : « کنش متقابل میان یادگیرنده و محیط اجتماعی او اهمیت بسزایی دارد .» او براین باور است که رشد ذنی کودکان عموما" به مردی که در دنیای اطراف آنها زندگی می کنند ، وابسته است و افراد بسیاری ، اندیشه ها ، نگرش ها و ارزش های خود را در تعامل و رابطه متقابل با دیگران ارتقاء می دهند .بنابراین چنین به نظر می رسد که اگر مطالب درسی در محیط فرهنگی و اجتماعی آموزش داده شود رشد ذهنی یادگیرندگان قطعی خواهد بود .