بررسی اثرات عصاره انگور سیاه (Vitis inifera) بر فاکتورهای بیوشیمیایی خون در موش های هیپرلیپیدمیک دیابتی شده با آلوکسان
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 50
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-20-4_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
Abstract:
زمینه و هدف: با توجه به فعالیت چندبعدی داروهای گیاهی و سودمندی این داروها در اختلالات پیچیده ای مثل دیابت، مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات عصاره انگور سیاه بر سطح قند خون و پروفایل لیپیدها در رت های دیابتی انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه تجربی، بر روی ۴۸ سر موش صحرایی که در قالب ۶ گروه (گروه کنترل و ۵ گروه دیابتی شده با آلوکسان) دسته بندی شده بودند، انجام شد. گروه ها عبارت بودند از: موش های دیابتی شاهد دریافت کننده سرم فیزیولوژی، موش های دیابتی دریافت کننده گلیبن کلامید و لوواستاتین، موش های دیابتی به تفکیک دریافت کننده ۱۰۰، ۲۰۰ و mg/Kg۳۰۰ پودر لیوفیلیزه عصاره انگور سیاه که به مدت چهار هفته گاواژ شدند. در انتها، نمونه های خون موش ها، در حالت ناشتا، از قلب جمع آوری شد و سطوح قندخون، کلسترول، تری گلیسرید، HDL-C و LDL-C اندازه گیری گردید. یافته ها: عصاره انگور سیاه به شکل وابسته به دوز و از نظر آماری معنی داری، از میزان کاهش وزن موش های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی جلوگیری نمود؛ همچنین عصاره، سطح قند خون را به طور معنی دار و به صورت وابسته به دوز کاهش داد. مصرف عصاره، باعث افزایش معنی دار کلسترول و تری گلیسرید تام سرم در مقایسه با گروه کنترل دیابتی گردید، هرچند با افزایش دوز عصاره، از میانگین تری گلیسرید کاسته شد. عصاره انگور سیاه، بر روی میانگین HDL-C و LDL-C تاثیر معنی داری نداشت. نتیجه گیری: مصرف طولانی مدت عصاره انگور سیاه، می تواند در برابر دیابت و عوارض ناشی از آن به ویژه لاغری موثر باشد.
Keywords:
Black grapes juice extract , Lovastatin , Glibenclamide , Hyperlipidemic rats , انگور سیاه , گلیبن کلامید , دیایت , گلوکز
Authors
محمد ملکانه
Department of Biochemistry, Faculty of Sciences, Birjand University of Medical Science, Birjand, Iran
بهاره هراتی زاده
Birjand University of Medical Science, Birjand, Iran.
محمدرضا میری
Department of Public Health, Faculty of Health, Birjand University of Medical Science, Birjand, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :