پیش بینی خودکارآمدی بر اساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی بر اساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در زنان متاهل شهرستان شاهین شهر شهر اصفهان بود. نوع پژوهش همبستگی از زمره تحلیل رگرسیون است. جامعه مورد مطالعه کلیه زنان متاهل شاهین شهر اصفهان که در سال ۱۳۹۵-۹۶ مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور، ۱۰۰نفر از زنان متاهل با بهره گیری از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های خودکارآمدی شرر(۱۹۸۸)، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۲) را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی، رگرسیون در نرم افزار spss تجزیه وتحلیل شدند. یافته های به دست آمده نشان داد خودکارآمدی توسط راهبردهای مثبت و منفی شناختی تنظیم هیجان قابل پیش بینی نیست (p > ۰/۰۵). از بین خرده مقیاس های تنظیم شناختی هیجان تنها خرده مقیاس برنامه-ریزی و پذیرش قادر به پیش بینی خودکارآمدی عمومی بود (p<۰/۰۵). خودکارآمدی عمومی توسط سایر خرده مقیاس ها قابل پیش بینی نبود (p > ۰/۰۵).

Keywords:

خودکارآمدی , راهبردهای شناختی تنظیم هیجان , زنان