چربی احشایی و ارتباط آن با فشارخون در جمعیت سالمندان

سابقه و هدف: با افزایش سن، خطر بیماری پرفشاری خون افزایش می یابد. باتوجه به اهمیت و شیوع بالای پرفشاری خون و اضافه وزن و چاقی در سالمندان ایرانی و محدود بودن مطالعاتی که به همراهی پرفشاری خون با چربی احشایی در جمعیت سالمندی پرداخته باشند، این پژوهش با هدف تعیین وضعیت چربی احشایی بدن در سالمندان و همراهی آن با فشارخون انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مورد- شاهدی با استفاده از داده های سال ۱۴۰۰- ۱۳۹۵ بانک اطلاعاتی فاز ۲ مطالعه کوهورت سالمندان امیرکلا (AHAP)، در شمال ایران بر روی جمعیت ۶۰ سال و بالاتر انجام گرفته است. دو گروه مورد (دارای پرفشاری خون) و شاهد (بدون پرفشاری خون) از لحاظ سن و جنس همسان سازی شدند. میزان فعالیت سالمندان با استفاده از پرسشنامه Physical Activity Scale for Elderly و وضعیت چربی احشایی با استفاده از دستگاه دانسیتومتر ارزیابی گردید. یافته ها: از مجموع ۷۰۰ سالمند مورد بررسی، نیمی از آن ها پرفشاری خون داشتند و نیم دیگر بدون پرفشاری خون بودند. دراین دو گروه، میانگین سنی افراد (۰/۶۸۴=(P، شاخص قالب بدن (۰/۶۹۱=P) و میزان فعالیت فیزیکی (۰/۳۰۸=P) تفاوت معنی داری نداشتند، اما میانگین دورکمر (۰/۰۰۱>P)، نمایه توده بدنی(۰/۰۰۱>P)، نسبت دورکمر به قد (۰/۰۰۱>P) و چربی احشایی(۰/۰۰۱>P)، در دو گروه متفاوت بوده است. ارتباط مستقیم و معنی داری میان فشارخون با چربی احشایی، نمایه توده بدنی، دورکمر و نسبت دورکمر به قد در سالمندان مذکر و مونث وجود داشته است. هم چنین در سالمندان مذکر نمایه توده بدنی(۰/۰۰۱>P و۰/۷۱۰=AUC) و در سالمندان مونث مقدار چربی احشایی (۰/۰۰۱>P و ۰/۶۲۶=AUC) بیش ترین ارتباط را با فشارخون داشته است. استنتاج: ارتباط مستقیم و معنی داری میان فشارخون با چربی احشایی، نمایه توده بدنی، دورکمر و نسبت دورکمر به قد در سالمندان مرد و زن وجود دارد که در سالمندان مذکر نمایه توده بدنی و در سالمندان مونث مقدار چربی احشایی بیش ترین ارتباط را با فشارخون داشته است.

Keywords:

hypertension , aged , intra-abdominal fat , body mass index , پرفشاری خون , سالمند , چربی احشایی , نمایه توده بدنی