بررسی اثرات نسفاتین-۱ روی نفوذپذیری سد خونی-مغزی، نمره نورولوژیکی و ادم مغزی به دنبال القای ترومای مغزی در موش صحرایی نر: یک مطالعه رفتاری و بیوشیمیایی

سابقه و هدف: آسیب مغزی ناشی از تروما (TBI) یکی از پیچیده ترین بیماری های شناخته شده درسیستم عصبی مرکزی می باشد. نسفاتین یک پلیپپتید ۸۲-آمینو اسید است که بر سیستم عصبی مرکزی موثر است. در این پژوهش نقش محافظت نورونی نسفاتین در فرایند ضربه مغزی منتشر در موش صحرایی و هم چنین تاثیر آن روی میزان ماتریکس متالوپروتئیناز-۹ (MMP-۹) بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۵۶ موش صحرایی نر نژاد ویستار به روش مارمارو تحت TBI قرار گرفتند و ۳۰ دقیقه بعد نسفاتین با دوزهای مختلف به صورت داخل صفاقی تزریق و در روز دوم و سوم تکرار شد. در زمان های قبل از ضربه، بلافاصله پس از به هوش آمدن پس از القا ضربه، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت بعد از ضربه، Veterinary Coma Scale و تست های حرکتی و تعادلی Beam Walk و Beam Balance در رت ها ثبت شد. پس از ۷۲ ساعت،CSF از سیسترنا مگنا جمع آوری و جهت انجام آزمایش الایزا برای بررسی ماتریکس متالوپروتئیناز-۹ استفاده شد. یافته ها: تجویز داخل صفاقی نسفاتین در دوزهای۰ ۵ و µg/kg ۱۰ می تواند باعث کاهش ادم مغزی، تخریب سد خونی مغزی و نمرات عصبی و تعادلی حرکتی(۰/۰۰۰۱P<) در مقایسه با گروه کنترل (شم و سالم) شود(۰/۰۰۱P<). لازم به ذکر است که نسفاتین در دوز µg/kg ۲۰ موثر نبود(۰/۰۵>P). استنتاج: نسفاتین توانسته است بر پیامدهای تروما تاثیر بگذارد و ادم مغزی را کاهش دهد، بهبود سد خونی مغزی و نمرات عصبی و تعادلی را تسریع بخشد. لازم به ذکر است احتمالا بخشی از این اثرات محافظتی عصبی نسفاتین از طریق کاهش MMP-۹ می باشد.

Keywords:

nesfatin , neuroprotective , brain trauma , cerebral edema , blood-brain barrier , MMP-۹ , نسفاتین , نوروپروتکتیو , ترومای مغزی , ادم مغزی , سد خونی- مغزی , MMP-۹