شیوع باکتری های مسبب عفونت دستگاه ادراری و الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های دولتی آمل

سابقه و هدف: آگاهی توصیفی از اپیدمیولوژی باکتری های مسبب عفونت دستگاه ادراری و الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی برای آن ها، برای تصمیم سازی های مبتنی برشواهد پزشکان و برنامه ریزان بهداشتی هر منطقه کاربرد عملی دارد. هدف ازمطالعه حاضر بررسی فراوانی عوامل باکتریایی عفونت های مجاری ادراری و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های دولتی شهرستان آمل در بازه زمانی ۱۳۹۷-۱۳۹۸ می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، نمونه های ادراری ۱۴۶۵ بیمار مراجعه کننده به بیمارستان های امام رضا و ۱۷ شهریور شهرستان آمل بررسی شد. شناسایی باکتری های مسبب عفونت ادراری با روش های استاندارد میکروبیولوژیکی تا سطح گونه صورت پذیرفت. حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده به آنتی بیوتیک های روتین، با روش دیسک دیفیوژن و بر اساس استاندارد Clinical & Laboratory Standards Institute (CLSI) صورت پذیرفت و به صورت مقاوم، حساس و نیمه حساس گزارش شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Stata ۱۶ تحلیل شد. یافته ها: در بررسی به عمل آمده ۳/۷۴ درصد از بیماران مبتلا به عفونت ادرای، زنان بودند. باکتری های اشرشیاکلی با ۵/۵۹ درصد، گونه های کلبسیلا با ۶/۱۴ درصد، گونه های انتروکوک با ۹/۴ درصد و استرپتوکوک گروه D با ۳/۳ درصد شایع ترین عوامل عفونت ادراری بودند. بیش ترین درصد مقاومت آنتی بیوتیکی عبارت بود از:  سفوتاکسیم با ۴/۳۹ درصد برای باکتری اشرشیاکلی، نیتروفورانتوئین با ۷/۶۰ درصد برای باکتری کلبسیلا، کلیندامایسین با ۸/۷۷ درصد برای باکتری انتروکوک و ۴/۷۱ درصد برای باکتری استرپتوکوک گروه D. استنتاج: باکتری های اشریشیاکولی و گونه های کلبسیلا به عنوان شایع ترین عوامل مسبب عفونت مجاری ادراری بوده و الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی برای آن ها متفاوت بود. نیاز است به پزشکان اطلاع رسانی شود تا درمان مبتنی بر شواهد باشد.

Keywords:

urinary tract infection , antibiotic resistance , antibiogram , عفونت مجاری ادراری , مقاومت آنتی بیوتیکی , آنتی بیوگرام