ارتباط هوش اخلاقی با فرسودگی شغلی در کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی مازندران طی پاندمی کووید-۱۹

سابقه و هدف: پاندمی کووید-۱۹، سبب افزایش حجم کار و فرسودگی شغلی درکادر پزشکی، از جمله کارکنان فوریت های پزشکی شد. شناخت و پیشگیری از فرسودگی شغلی، می تواند در ارتقاء بهداشت روان کارکنان، سطح کیفیت و رضایت از خدمات موثر باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط فرسودگی شغلی و هوش اخلاقی در کارکنان فوریت های پزشکی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی مقطعی که در سال ۱۴۰۰ در مرکز اورژانس پیش بیمارستانی و مدیریت حوادث دانشگاه علوم پزشکی مارندران انجام شد، ۲۵۰ پرسنل این مرکز در سطح پایگاه های اورژانس، به روش نمونه گیری طبقه ای مورد مطالعه قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل چک لیست مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی لنیک و کایل و پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون بود. مدل اندازه گیری پژوهش، معادلات ساختاری و استفاده از مدل ماکزیمم درست نمایی بود. تحلیل ها در نرم افزار SPSS ۲۳ و Amos ۲۴ انجام شد. یافته ها: میانگین نمره های هوش اخلاقی ۸/۳۰±۸۱/۱۰ و فرسودگی شغلی ۱۳/۷۳±۴۴/۴۱ بود. با افزایش هر نمره هوش اخلاقی، نمره فرسودگی شغلی به میزان ۱/۵۵ کاهش یافت(۰/۰۵۴P=). ارتباط تمامی ابعاد پرسشنامه هوش اخلاقی با عامل هوش اخلاقی معنی دار بودند(۰/۰۰۱P<). وفای به عهد(۰/۰۰۱P<، ۰/۸۲r=) و بخشش اشتباهات خود (۰/۰۰۱P<، ۰/۷۹r=) دارای بیش ترین همبستگی با هوش اخلاقی بودند. در پرسشنامه فرسودگی شغلی، تنها بعد فردی دارای ضریب همبستگی معنی دار و هم جهت با عامل فرسودگی شغلی بود(۰/۰۲۶P=، ۰/۴۱r=). استنتاج: با ارتقا و افزایش هوش اخلاقی، نمره فرسودگی شغلی کارکنان کاهش یافت، بنابراین با توجه به این که هوش اخلاقی نوعی توانایی اکتسابی است؛ می توان با ارتقای آن در بین کارکنان فوریت های پزشکی، میزان فرسودگی شغلی را در آن ها کاهش داد.

Keywords:

moral intelligence , occupational burnout , pre-hospital emergency center , pandemic , COVID-۱۹ , هوش اخلاقی , فرسودگی شغلی , اورژانس پیش بیمارستانی , پاندمی , کووید-۱۹