تاثیر برنامه پیشگیری از هیپوترمی بر لرز و زمان ریکاوری در بیماران تحت عمل های جراحی شکم

سابقه و هدف: هیپوترمی عارضه ای شایع در حین بیهوشی و جراحی می باشد که خود نیز منجر به بروز عوارضی از جمله لرز، تاخیر در زمان ریکاوری و طولانی شدن زمان بستری بیماران می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه پیشگیری از هیپوترمی بر لرز و زمان ریکاوری در بیماران تحت عمل های جراحی شکم، طراحی و انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور، بر روی ۸۰ بیمار که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه مداخله (برنامه پیشگیری از هیپوترمی) و کنترل قرار گرفتند، انجام شد. بیماران از نظر لرز و زمان ریکاوری ارزیابی شدند. داده های مطالعه در نرم افزار ۲۱SPSS وارد و با آزمون آماری t_test و کای دو تجزیه و تحلیل آماری شدند. یافته ها: نتایج نشان داد تغییرات درجه حرارت در دو گروه در طی زمان متفاوت است(۰/۰۰۱ P=). گروه کنترل ۸۲/۵درصد لرز را تجربه کردند، ولی در گروه مداخله ۷/۵درصد بیماران دچار لرز شدند و میزان بروز لرز در دو گروه اختلاف آماری معناداری داشت (۰/۰۰۱=P). مدت زمان ریکاوری نیز در گروه کنترل و مداخله متفاوت بود و این تفاوت به نفع گروه مداخله بود(۰/۰۰۱ =P). استنتاج: باتوجه به عوارض ناشی از هیپوترمی، اجرای برنامه پیشگیری از هیپوترمی می تواند از بروز لرز، و طولانی شدن زمان ریکاوری و بروز دیگر عوارض تا حد زیادی پیشگیری کند. لذا توصیه می شود این برنامه مراقبتی کم هزینه و موثر برای بیماران تحت اعمال جراحی بزرگ مانند شکم و توراکس و در بیماران سالمند تحت عمل جراحی بکار برده شود.   شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱N۲۰۲۰۰۳۰۴۰۴۶۶۹IRCT

Keywords:

hypothermia prevention program , shivering , recovery time , abdominal surgery , برنامه پیشگیری از هیپوترمی , لرز , زمان ریکاوری , جراحی شکم