تجارب آموخته اعضای هیات علمی از ساختار موسسات آموزشی و پژوهشی دنیا؛ مطالعه کیفی

سابقه و هدف: توجه به تغییر نیازهای جامعه در زمینه سلامت و ضرورت نظام آموزشی پاسخگو و همسو با نیازهای جامعه، ضرورت بازنگری ساختار آموزشی و پژوهشی دانشگاه های علوم پزشکی کشور را نمایان می نماید. هدف از این مطالعه تبیین تجارب آموخته ساختار موسسات آموزشی و پژوهشی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کیفی، به منظور تبیین تجارب خبرگان از ساختار موسسات آموزشی و پژوهشی، بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف با ۲۶ نفر از اعضای هیات علمی رشته های علوم پزشکی فارغ التحصیل از دانشگاه های خارج از کشور مصاحبه های نیمه ساختار انفرادی در خصوص ساختار سازمانی، کارکرد و سلسه مراتب سازمانی دانشگاه محل تحصیل آن ها بعمل آمد. مصاحبه ها ضبط و دست نویس، کدگذاری و طبقه بندی شد و مطابق رویکرد تحلیل محتوا مرسوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از آنالیز داد ه ها، ۴ درونمایه اصلی و ۱۲ درونمایه فرعی و ۷۵ گویه استخراج شد. نوع ساختار سازمانی، راهبردها، مدیریت منابع و زیرساخت های آموزشی بعنوان مضامین اصلی در ساختار سازمانی موسسات آموزشی پژوهشی و ساختار سنتی، ساختار نوین، کارآفرینی، مدیریت تغییر، بینش بین رشته ای، منابع انسانی، منابع ملی، منابع فیزیکی، مراکز آموزشی، گروه های آموزشی، رشته های آموزشی و مراکز تحقیقاتی از سوی مشارکت کنندگان به عنوان زیر مضامین فرعی بیان شد. استنتاج: نتایج مطالعه حاکی از تاثیر نظام برنامه ریزی هر کشور (تمرکز/ عدم تمرکز) در نوع ساختار سازمانی موسسات آموزشی و پژوهشی می باشد. از این رو طراحی یک ساختار مناسب برای موسسات آموزشی و پژوهشی جهت تطابق آن با نیازهای جامعه و متناسب با ماموریت و اهداف هر دانشگاه ضروری می باشد.

Keywords:

structure , institutions , university , education , research , ساختار , موسسات , دانشگاه , آموزش , پژوهش