نقش پیش بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان و انعطاف پذیری شناختی بر کاهش آشفتگی هیجانی دانشجویان

سابقه و هدف: آشفتگی هیجانی می تواند بر افراد تاثیر زیادی بگذارد. از طرفی خودکارآمدی در تنظیم هیجان و انعطاف پذیری شناختی، می توانند بر میزان آشفتگی هیجانی تاثیر بگذارند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان و انعطاف پذیری شناختی بر کاهش آشفتگی هیجانی دانشجویان بود. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مشغول به تحصیل  دانشگاه علوم پزشکی ایران  در سال ۱۳۹۸ بودند که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۰۰ نفر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و به مقیاس خودکارآمدی در تنظیم هیجان Bandura و همکاران (۱۹۹۹)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی Dennis and Vander wal (۲۰۱۰) و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS-۲۱) پاسخ دادند. روش تجزیه و تحلیل داده ها همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی بود و از SPSS-۲۳ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان با آشفتگی هیجانی و مولفه های آن (افسردگی، اضطراب و استرس) رابطه معناداری وجود دارد (۰۱/۰P≤ ، ۵۳/۰= r). از لحاط پیش بینی کنندگی نیز، خودکارآمدی در تنظیم هیجان با میزان پیش بینی کنندگی ۲۸/۰، پیش بین خوبی برای کاهش آشفتگی هیجانی است. اما بین انعطاف پذیری شناختی با آشفتگی هیجانی و مولفه های آن (افسردگی، اضطراب و استرس) رابطه معنی داری مشاهده نشد(۰۵/۰P≥، ۰۱/۰ r=). همچنین بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان و انعطاف پذیری شناختی نیز رابطه معنی داری مشاهده شد (۵۳/۰_ r≥ ، ۰۱/۰P≥). استنتاج: نتایج این پژوهش رابطه بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان با آشفتگی هیجانی را تایید می کند. براین مبنا می توان در مسیر کاربردی سازی این نتیجه بر بهبود و حفظ و ارتقا سلامت روان دانشجویان گام برداشت.

Keywords:

self-efficacy , emotional regulation , emotional distress , cognitive flexibility , خودکارآمدی , تنظیم هیجان , آشفتگی هیجانی , انعطاف پذیری شناختی