مقایسه درمان های سه دارویی حاوی کلاریترومایسین و لووفلوکساسین در خط اول ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری در استان مازندران
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 125
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-29-176_001
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
سابقه و هدف: حدود نیمی از مردم دنیا به هلیکوباکتر پیلوری مبتلا هستند. اما اثربخشی درمانها به علت مقاومت دارویی کاهش یافته است. در این مطالعه، به ارزیابی اثربخشی دو رژیم سه دارویی پرداخته ایم.
مواد و روش ها: ۱۴۰ بیمار مبتلا به زخم پپتیک در بیمارستان امام خمینی ساری، طی سال های ۱۳۹۶-۱۳۹۵ که تا به حال برای اچ.پیلوری مداوا نشده بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران در دو گروه برای دریافت درمان استاندارد سه دارویی ۱۰ روزه (پنتوپرازول mg ۴۰، آموکسی سیلینgr ۱ و کلاریترومایسینmg ۵۰۰، همگی ۲ بار روزانه) یا درمان سه دارویی ۱۰ روزه حاوی لووفلوکساسین (پنتوپرازول mg ۴۰ و آموکسی سیلین gr ۱ دو بار روزانه، لووفلوکساسین mg ۵۰۰ روزانه) تقسیم شدند. ۸ هفته پس از اتمام درمان، تست تنفسی اوره نشاندار با کربن ۱۴ انجام گرفت.
یافته ها: ۱۳۳ بیمار مطالعه را کامل کردند. آنالیز در تمامی بیماران، نشانگر میزان ریشه کنی در درمان های استاندارد و حاوی لووفلوکساسین به ترتیب% ۷/۷۵ درصد (۷%۷/۸۵ -۷/۶۵: CI، ۹۵%) و% ۸/۵۸ ( % ۷۰ -۱/۴۷: CI ،% ۹۵) بود. میزان ریشه کنی براساس پرپروتکل به ترتیب% ۸۳ (۹۲ -۷۴: CI ،% ۹۵) و% ۶۱ ( %۷۳ -۴۹: CI ،% ۹۵) بود. عوارض جانبی شدید درمان در دو گروه به ترتیب% ۱/۷ و% ۹/۲ بود.
استنتاج: هیچکدام از دو رژیم سه دارویی فوق برای خط اول ریشه کنی درمازندران مناسب نیستند. پیشنهاد می کنیم کلاریترومایسین در رژیم های چهار داروئی و لووفلوکساسین در قالب رژیم های خط دوم ریشه کنی مورد کارآزمایی قرار گیرند، آن چنان که در گزارش توافق ماستریخت ۵ پیشنهاد شده است.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱N۲۰۱۵۱۱۰۲۲۴۸۲۵IRCT
Keywords:
Authors
سپهر تیرگرفاخری
Medical Student, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
آزیتا صدوق
Resident in Traditional Medicine, Faculty of Medicine, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
حافظ فاخری
Professor, Department of Gastroenterology, Gut and Liver Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :