انواع مواد نگهدارنده برای دندانهای خارج شده از ساکت: مروری بر مقالات

سابقه و هدف: ایوالژن خارج شدن کامل دندان از ساکت آلوئلار می باشد. ریپلنت کردن بلافاصله آن، بهترین اقدام در محل حادثه است. درصورتی که این امکان وجود نداشته باشد، بهتراست دریک محلول نگهدارنده قرار بگیرد. ماده نگهدارنده سلول های پریودنتال لیگامنت را با حداقل آسیب نگه می دارد تا بتوانند رژنره شده و اتصال پیدا کنند و از تحلیل جلوگیری شود. موادی که به عنوان ماده نگهدارنده استفاده می شوند باید ویژگی هایی هم چون اسمولاریته مناسب، PH، مناسب، مغذی بودن، محتوی بدون باکتری داشتن، دردسترس بودن وقیمت مناسب داشته باشند. در مقالات HBSS (Hanks balanced salt solution )به عنوان نمونه استاندارد، محصولات طبیعی مثل آب، آلوئورا، پروپولیس، آب انار، آب نارگیل، عصاره چای سبز، سفیده تخم مرغ، شیر (شیر کم چرب، با چربی متوسط، پرچرب، شیرکره، شیرسویا، شیر پاستوریزه، شیرپروبیوتیک، شیر کامل، دوغاب، مخلوط شیر، سفیده تخم مرغ) و محلول های رهیدراسیون مثل سرم رینگر لاکتات، ماده کشت سلولی مثل محیط کشت ایگل و یا EMT، مواد پزشکی که برای نگهداری ارگان ها به کار می روند مثل viaspan ، مواد تجاری مثل GC Tooth mousses، بازسازی دندان با فاکتور رشد و یا تابش لیزر قبل از ریپلنت شدن و...نام برده شده اند. با توجه به محدودیت های مطالعات و یافته های ناهمگون، هنوز ماده نگهدارنده موثری برای دندان های ایوالز شده تعیین نشده است.

Keywords:

tooth avulsion , tooth replantation , storage media , ایوالژن دندان , ماده نگهدارنده , ریپلنت کردن دندان