تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مکمل دهی چای سبز بر سطوح پلاسمایی آپلین و مقاومت به انسولین زنان سالمند مبتلا به دیابت نوع ۲

سابقه و هدف: پدیده سالمندی موضوعی دارای اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مکمل دهی چای سبز بر سطوح پلاسمایی اپلین و مقاومت به انسولین زنان سالمند مبتلا به دیابت نوع ۲ بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون، ۴۴ نفر از زنان سالمند عضو انجمن دیابت شهرستان بابل، انتخاب و در ۴ گروه ۱۱ نفری، شامل گروه تمرین + مکمل، تمرین + دارونما، مکمل و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت ۸ هفته، سه جلسه ۶۰ دقیقه ای در هفته، تمرین پیاده روی نوردیک با شدت ۵۰ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره را انجام دادند. گروه مکمل، سه بار در روز به روش دوسوکور قرص های چای سبز و گروه دارونما کپسول های حاوی آرد گندم را مصرف کردند. نمونه های خون آزمودنی ها، قبل از شروع پروتکل و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جمع آوری شد. از روش الایزا برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی و از روش های آماری تحلیل واریانس تک و چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس تک متغیره، نشان از معنی داری آماری اثر گروه در سه متغیر گلوکز، انسولین و مقاومت انسولینی با ۰۰۱/۰> p و عدم معناداری آماری در متغیر اپلین با ۳۳۳/۰= p داشت. هم چنین بر اساس اندازه اثرهای مشاهده شده، گروه تمرین + مکمل نسبت به سایر گروه ها، تاثیر بیش تری بر متغیرهای انسولین (۰۰۱/۰>p، ۳۹/۰=η)، مقاومت انسولینی (۰۰۱/۰>p، ۳۸/۰=η) و گلوکز (۰۰۱/۰>p، ۳۶/۰=η) داشت. استنتاج: بر اساس یافته های پژوهش حاضر، انجام تمرینات نورودیک به همراه مکمل چای سبز، از طریق بهبود شاخص مقاومت به انسولین و گلوکز بیماران دیابت نوع ۲ می تواند در حفظ آمادگی جسمانی سالمندان تاثیر به سزایی داشته باشد.

Keywords:

Elderly , Diabetes , Apelin , Nordic walking , Green tea , سالمندی , دیابت , اپلین , پیاده روی نوردیک , چای سبز