مقایسه تاثیر روش های نمودار حجم- زمان و استتوسکوپ در کنترل نشت هوا از کاف لوله تراشه بر فراوانی آتلکتازی در بیماران تحت عمل جراحی عروق کرونر

سابقه و هدف: فشار نامناسب کاف لوله تراشه موجب آسپیراسیون ترشحات دهان به داخل راه هوایی می گردد که این امر سبب آتلکتازی در بیماران تحت عمل جراحی کرونر می شود. این مطالعه با هدف مقایسه دو روش پر کردن کاف لوله تراشه بر فراوانی آتلکتازی در بیماران بعد از عمل پیوند عروق کرونر انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۲۰۶ نفر از بیماران کاندیدای عمل جراحی پیوند عروق کرونر بستری در مرکز قلب مازندران انتخاب و با تقسیم تصادفی در دو گروه، مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه اول نشت هوا با استفاده از نمودار حجم- زمان و در گروه دوم با استفاده از استتوسکوپ کنترل شد. گرافی قفسه سینه جهت بررسی آتلکتازی بیماران انجام شد. برای ثبت اطلاعات فردی و طبی بیماران از چک لیست محقق ساخته استفاده شد و اطلاعات در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ وارد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: فراوانی آتلکتازی در گروه اول و دوم به ترتیب ۶۷ و ۶/۸۰ درصد بود که نشان می دهد در روش حجم– زمان با نشت کم تر هوا، آسپیراسیون و به دنبال آن فراوانی آتلکتازی کم تر اتفاق می افتد (۰۲۷/۰ = p). استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه، فراوانی آتلکتازی در گروه منحنی حجم–زمان کم تر و به دنبال آن اکسیژناسیون و تبادلات گازی بهبود می یابد، لذا کاربرد این شیوه در مراقبت پس از جراحی قلب برای کاهش عوارض ریوی توصیه می گردد.   شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۴N۲۰۱۷۰۹۱۳۱۹۶۷۷IRCT

Keywords:

endotracheal cuff pressure , coronary artery bypass , pulmonary atelectasis , air leakage , volume –time curve , فشار کاف لوله تراشه , بای پس شریان کرونر , آتلکتازی ریه , نمودار حجم–زمان , نشت هوا