مقایسه تاثیرات تزریق داخل پریتوئن بوپیواکائین، مرفین و دگزامتازون بر درد پس از جراحی سزارین الکتیو در بیهوشی عمومی

سابقه و هدف: درد کنترل نشده، می تواند عوارض و مرگ و میر پس از عمل  سزارین را افزایش دهد. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیرات تزریق داخل پریتوئن بوپیواکائین، مرفین و دگزامتازون به طور جداگانه بر کنترل درد پس از جراحی سزارین است. مواد و روش ها: با استفاده از مطالعه ی مداخله ای دوسوکور، ۱۴۴ زن باردار ۲۰ تا ۴۵ ساله ی کاندید سزارین الکتیو، به طور تصادفی انتخاب و به چهار گروه تقسیم شدند (N=۳۶). همه بیماران، در بیهوشی عمومی با روش مشابه قرار گرفتند. در مراحل پایانی جراحی، در گروه یک (B) ۳۰ سی سی بوپیواکائین ۲۵/۰ درصد، در گروه دو (D) mg ۱۶ دگزامتازون ۳۰ سی سی رقیق شد، در گروه سه (M) mg ۵ مرفین که به ۳۰ سی سی رقیق گردید و در گروه کنترل (S) ۳۰ سی سی نرمال سالین توسط جراح به داخل پریتوئن ریخته شد. پس از عمل در فاصله های زمانی ۲، ۴ و ۶ ساعت پس از جراحی، درد با استفاده از مقیاس دیداری درد (VAS) به شیوه امتیازدهی، از ۰ تا ۱۰ ثبت گردید. همچنین، میزان مصرف مسکن، علائم حیاتی، شیوع تهوع و استفراغ ثبت شد. در دوره پس از عمل در بیماران با VAS بالاتر از ۳، مپریدین وریدی تجویز شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری ۲۳ SPSS و با بکارگیری آزمون ANOVA، با سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: VAS و میانگین مصرف مپریدین بین گروه های مورد مطالعه و گروه کنترل در ریکاوری، ۲، ۴ و ۶ ساعت پس از جراحی معنادار بود (۰۰۱/۰.(P< ۴ و ۶ ساعت بعد از خاتمه جراحی، گروه دگزامتازون (۲۱/۰±۷۵/۰، ۱۲/۰±۵۲/۰) و بوپیواکائین (۳۵/۰±۸۶/۰، ۲۸/۰±۸۳/۰) به ترتیب، کمترین میزان درد را تجربه کردند. ​ استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، تزریق اینتراپریتونئال بوپیواکائین، مرفین و دگزامتازون، به طور قابل توجهی، درد پس از جراحی را در ۶ ساعت اول بعد از جراحی سزارین، کاهش می دهد

Keywords:

bupivacaine , dexamethasone , caesarean section , general anesthesia , intraperitoneal injection , morphine , postoperative pain , بیهوشی عمومی , بوپیواکائین , مرفین , تزریق داخل پریتوئن , دگزامتازون , درد پس از جراحی , سزارین الکتیو