بررسی عفونت های انگلی روده ای در مبتلایان مراجعه کننده به کلینیک های گوارش

سابقه و هدف: داشتن اطلاعات درست از خصوصیات بالینی و آزمایشگاهی بیماری های انگلی در مراکز درمانی می تواند در ارزیابی جنبه های مختلف آن ها موثر باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی بالینی و آزمایشگاهی عفونت های انگلی روده ای در مبتلایان مراجعه کننده به کلینیک های گوارش شهر ساری در سال ۱۳۹۴-۱۳۸۵ انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه به روش توصیفی– مقطعی بر روی پرونده ۳۰۰ بیمار با اختلالات گوارشی مبتلا به عفونت های انگلی روده ای مراجعه کننده به کلینیک گوارش شهر ساری انجام شد. داده های بالینی و آزمایشگاهی از پرونده بیماران جمع آوری و ثبت و با نرم افزار SPSS۱۶ و آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: از ۳۰۰ بیمار مبتلا به آلودگی انگلی، ۷/۵۷ درصد زن، ۳/۶۴ درصد ساکن روستا، ۸۱ درصد متاهل و ۴۰ درصد بی سواد و دارای تحصیلات ابتدایی بودند. ۷/۴۴ درصد مبتلا به ژیاردیا لامبلیا، ۳/۱۲ درصد انتامبا، ۶/۱۰ درصد انتروبیوس ورمیکولاریس، ۲/۱۰ درصد تریکوسترونژیلوس، ۷۸/۹ درصد استرونژیلوئیدس استرکورالیس و ۳۸/۶ درصد به هیمنولپیس نانا بودند. از شایع ترین علائم در بیماران، درد شکم، نفخ و اسهال بوده است. استنتاج: براساس نتایج حاصل از بررسی حاضر، عفونت های انگلی روده ای هم چنان از لحاظ تشخیصی، از اولویت های کلینیک های گوارش می باشند. بنابراین تشخیص آن ها جهت درمان صحیح دارای اهمیت است. پیشنهاد می شود که در مطالعات آینده برای شناسایی انگل ها از روش های حساس و اختصاصی مانند روش های مولکولی استفاده شود.

Keywords:

clinical laboratory techniques , gastrointestinal , parasitic , انگل های روده ای , تشخیص بالینی و آزمایشگاهی , کلینیک های گوارش