ارزیابی مصرف داروهای جلوگیری از زخم های گوارشی ناشی از استرس در بخش های مراقبت های ویژه

سابقه و هدف: بیمارانی که در بخش مراقبت های ویژه پذیرش می شوند، بسیار سریع دچار مشکلات گوارشی می شوند. زخم و خونریزی گوارشی وابسته به استرس می تواند منجر به افزایش طول مدت بستری و مرگ و میر شود. هدف از این مطالعه ارزیابی ریسک فاکتورهای زخم گوارشی ناشی از استرس در بیماران و مروری بر مصرف داروها در بخش مراقبت های ویژه می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه در بیمارستان امام خمینی (ره) ساری از دی ماه ۱۳۹۲ لغایت دی ۱۳۹۳ انجام شد. در این مطالعه، ۱۰۰ بیمار در بخش های مراقبت های ویژه مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران با توجه به پروتکل انجمن داروسازان سیستم سلامت آمریکا (ASHP) ثبت شد و نحوه تجویز SUP بررسی گردید. یافته ها: در این مطالعه ۵۱ درصد بیماران مرد بودند. ۹۲ درصد از بیماران درمان پیشگیرانه دریافت کردند و ۳۴ درصد بیماران که داروی پیشگیری به فرم تزریقی دریافت کردند، قادر به تحمل فرم خوراکی بودند. ۳۱ درصد از بیمارانی که دارو دریافت کردند، اندیکاسیون درمان پیشگیرانه نداشتند. در کل ۶۴ درصد از بیماران طبق گایدلاین های ASHP درمان پیشگیرانه دریافت کردند. استنتاج: مصرف غیر منطقی داروهای ضدترشح اسید معده می تواند منجر به عوارض دارویی، افزایش خطر پنومونی بیمارستانی و هزینه دارویی برای بیماران و مراکز درمانی شود. جهت تعیین رژیم درمانی پیشگیرانه زخم گوارشی ناشی از استرس باید ریسک فاکتورها ارزیابی شده و برحسب وضعیت بیماری فرد، بهترین درمان صورت گیرد. متخصصین باید ارزیابی لازم را به عمل آورده و نیاز به پیشگیری زخم گوارشی را برآورد کنند.

Keywords:

prophylaxis , stress , ulcer , پیشگیری , استرس , زخم- پیشگیری , استرس , زخم