بررسی شاخص های زیست اقلیمی موثر بر تعیین فصل گردشگری مورد: نواحی جنوبی ایران دکتر فرامرز بریمانی مرتضی اسمعیل نژاد دانشیار جغرافیا دانشگاه سیستان و بلوچستان دانشجوی دکتری اقلیم شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
Publish place: Geography and Development Iranian Journal، Vol: 9، Issue: 23
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 43
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-9-23_002
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
کشور ایران با گسترهی وسیع (۱۵ درجهی عرض جغرافیایی) از منظر برخورداری از سواحل طولانی در شمال و جنوب و اقلیم متنوع، دارای مزیت نسبی فراوانی است که بهرهگیری از آنها در گذران اوقات فراغت به طور اعم و گردشگری به طور اخص نیازمند برنامهریزی است. در این پژوهش سواحل جنوبی کشور از لحاظ زیستاقلیمی با روشهای سنتی(ترجونگ و اولگی) و روشهای نوین (شاخص تعادل دمایی، گرما و رطوبت، درجهی شرجی، درجهی خستگی انسان، درجهی سختی و مدل تعادل دمایی) در ۷ ایستگاه هواشناسی (چابهار، جاسک، بندرعباس، کیش، بوشهر، ماهشهر و آبادان) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سواحل جنوبی در ماه ژانویه و فوریه از بیشترین فراوانی مطلوبیت آسایش اقلیمی برخوردار است، در نتیجهی اعمال اقداماتی مانند: مطالعهی همهجانبه و ساماندهی بهینهی تعطیلات سالیانه کشور و ایجاد تعطیلات زمستانه ضروری به نظر میرسد. همچنین با توجه به تنوع و تفاوت اقلیمی (گردشگری زمستانه در جنوب و تابستانه در شمال) میتوان از ظرفیتهای سواحل شمال و جنوبکشور به ویژه در مناطق محروم جنوب بهره گرفت به نحوی که این امر بتواند به توسعهی این مناطق منجر گردد.
Keywords: