ارزیابی ریسک نیمه کمی آلاینده های تولوئن دی ایزوسیانات و متیلن دی ایزوسیانات در کارگاه های نقاشی اتومبیل استان البرز
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 68
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-25-132_008
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
سابقه و هدف: افراد در طی زندگی و به ویژه در محیط های کاری خود با مواد شیمیایی گوناگونی مواجهه دارند. برخی از این مواد شیمیایی خطرهای بهداشتی بالقوه زیادی برای سلامتی دارند. در ارزیابی ریسک مواد شیمیایی، میزان ریسک برای استفاده کننده گان مشخص شده و اقدامات لازم برای محافظت پرسنل در برابر مواد شیمیایی مخاطره آمیز پیشنهاد می گردد. بدین جهت پروژه حاضر با هدف ارزیابی ریسک نیمه کمی مواجهه با تولوئن دی ایزوسیانات و متیلن دی ایزوسیانات در کارگاه های نقاشی اتومبیل استان البرز تعریف و اجرا گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه ای مقطعی در سال ۱۳۹۲ انجام گرفته است. جهت ارزیابی ریسک آلاینده های تولوئن دی ایزوسیانات و متیلن دی ایزوسیانات در کارگاه های فوق از روش دپارتمان بهداشت حرفه ای سنگاپور استفاده گردید. نمونه ها از کارگاه های نقاشی اتومبیل در سطح شهرستان کرج به روش NIOSH ۵۵۲۲ جمع آوری و توسط دستگاه HPLC آنالیز گردید.
یافته ها: درجه خطر تولوئن دی ایزوسیانات و متیلن دی ایزوسیانات به ترتیب برابر ۳ و ۲ است. درجه مواجهه برای مواد فوق در همه کارگاه ها برابر با ۵ به دست آمد.ضریب ریسک برای تولوئن دی ایزوسیانات و متیلن دی ایزوسیانات به ترتیب ۸/۳ و ۱/۳ محاسبه گردید. رتبه ریسک برای تولوئن دی ایزوسیانات برابر سطح ریسک زیاد و برای متیلن دی ایزوسیانات برابر سطح ریسک متوسط به دست آمد.
استنتاج: روش ارزیابی ریسک دپارتمان بهداشت حرفه ای سنگاپور جهت اولویت بندی اقدامات کنترلی به کار می رود. مهم ترین نقص این روش عدم انجام ارزشیابی ریسک (تعیین قابل قبول یا غیر قابل قبول بودن خطرات) و هم چنین عدم تاثیر میزان غلظت های بالا در محاسبه ضریب مواجهه می باشد.
Keywords:
Authors
سیده آذر موسوی فرد
Lecturer, Department of Occupational Health Engineering, Faculty of Health, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
مژگان اردستانی
Lecturer, Department of Occupational Health Engineering, Faculty of Health, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
فاطمه زارعی
BSc in Occupational Health, Faculty of Health, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
محمود عسگریان زاده
BSc in Occupational Health, Faculty of Health, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :