بررسی اثر محافظتی ویتامین های E ، C و A بر فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در گلبول های قرمز موش صحرایی مواجهه یافته با سم دیازینون

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 76

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-20-1_004

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402

Abstract:

سابقه و هدف: دیازینون یک حشره کش ارگانوفسفره است که برای کنترل آفات در مزارع کشاورزی و باغات استفاده می شود. دیازینون به آسانی از جداره روده، سیستم تنفسی و پوست جذب شده و در کبد به دیازکسون که سمی تر است متابولیزه می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر دیازینون به صورت مزمن بر فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز اریتروسیت موش صحرایی و تاثیر مصرف ویتامین های آنتی اکسیدانت می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه از موش های صحرایی که به ۹ گروه تقسیم شدند استفاده شد. گروه شاهد (نرمال سالین)، کنترل (روغن سویا)، دیازینون (mg/kg ۳۰)، ویتامین های E ، C و A (به ترتیب با دوزهای mg/kg۱۰۰، mg/kg۵۰۰ و IU/kg ۴۰۰) و سه گروه دیگر ترکیبی از دیازینون و هر یک از ویتامین ها را با مقادیر ذکر شده به صورت داخل صفاقی به مدت ۱۴ روز دریافت کردند. ۷ روز بعد از آخرین تزریق حیوانات بیهوش شدند و یک میلی لیتر خون از قلب آن ها گرفته شد. گلبول های قرمز خون جدا و لیز شد. از همولیزات برای سنجش فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز استفاده شد. اطلاعات با استفاده از رایانه وارد نرم افزار SPSS گردید. سپس با آزمون های آماری کراسکال والیس و من ویتنی با سطح معنی داری ۰۵/۰ آزمون تفاوت بین گروه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز در گروه دیازینون نسبت به گروه کنترل (۰۰۸/۰p=) و گروه های دیازینون + ویتامین ها نسبت به گروه کنترل (۰۰۵/۰p=) افزایش معنی داری داشته است. استنتاج: دیازینون منجر به افزایش تولید رادیکال های آزاد سوپر اکسید و در نتیجه استرس اکسیداتیو می شود. احتمالا ویتامین ها به عنوان آنتی اکسیدانت های غیر آنزیمی در کاهش سطح رادیکال های آزاد و احیاء آنزیم های آنتی اکسیدانت موثر واقع می شوند.

Authors

محمد شکرزاده

Pharmacological Sciences Research Center, Department of Toxicology & Pharmacology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

سکینه سادات حسینی پیام

M.Sc Student in Toxicology, Department of Toxicology & Pharmacology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

مهریار زرگری

Department of Biochemistry, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

علی عباسی

Pathologist, Forensic Medicine, Mazandaran, Sari, Iran

سعید عابدیان

Department of Immunology and Microbiology, Diabetic Research Center, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

عیسی لیالی

Department of Biochemistry, Islamic Azad University, Sari, Iran

امیر شادبورستان

M.Sc Student in Toxicology, Department of Toxicology & Pharmacology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

محمود امیدی

M.Sc Student in Toxicology, Department of Toxicology & Pharmacology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

الهام احمدی باصیری

M.Sc Student in Biostatistics, Faculty of Health, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran