نقش زبان و ادبیات در هویت منطقه ای

مقوله جهانی شدن و گسترش روابط بشری تعاملات ملت ها و فرهنگ ها را پیچیده تر ساخته است، ملت های مختلف در برابر فرصت های و آسیب های مشترکی قرار گرفته اند. تهاجم فرهنگی برخی از هویت های ملی و شخصی را دچار بحران ساخته است. ازاین رو، اندیشمندان برای شناسایی عناصر و مولفه های هویت ساز در سطح وسیع تر برآمده اند و عوامل و راهکارهایی را جستجو می کنند که در راستای تکوین و تقویت هویت منطقه ای موثر باشند. پرسش این است که هویت منطقه ای نیازمند کدام زمینه ها و مولفه ها است. این پژوهش به نقش زبان و ادبیات در هویت منطقه ای پرداخته است. زبان و ادبیات رسانه نیرومندی است که باورها، انگیزه ها و احساسات آدمی را به همدیگر انتقال می دهد. این رسانه ملت ها و جوامع هم فرهنگ و هم سرنوشت را در رسیدن به هویت واحد کمک می کند. فرهنگ، یکی از مهم ترین عناصر هویت ساز است و زبان و ادبیات مهم ترین جلوه فرهنگ است. آثار زبانی و ادبی می تواند زمینه هم اندیشی و همدلی را در استفاده از فرصت ها و رویارویی با چالش ها فراهم سازد و گفتمان ایجاد کند. این گفتمان می تواند هویت جمعی ایجاد کند و در نتیجه به رفتار خردمندانه جمعی در استفاده از فرصت ها و مقابله با چالش ها بیانجامد. آیین و فرهنگ اسلام در منطقه غرب آسیا فرصت بزرگی برای هویت واحد منطقه ای ست. زبان و ادبیات عربی و فارسی که به عنوان زبان اول و دوم اسلام شناخته می شوند و پیوندهای زیادی با هم دارند می توانند در این زمینه نقش بزرگی ایفا کنند.

Keywords:

هویت منطقه ای , زبان و ادبیات , اسلام , فرهنگ