تحلیلی بر میزان مشارکت زنان در تشکل های سیاسی کشور در سال ۱۳۸۵

چکیده: احزاب به عنوان یک نهاد مدنی در جامعه وظیفه ی سهیم کردن افراد در قدرت سیاسی کشور را بر عهده دارند، بنابراین می توانند در سلامت سیستم توزیع قدرت و جلوگیری از انحصار قدرت در دست گروه یا قشر خاص و در نهایت اصلاح ساختار حکومتی و اداره ی کشور بسیار مهم باشند. در این پژوهش میزان مشارکت سیاسی زنان در سطوح مختلف ارکان حزبی کشور را مطالعه می کنیم که با استفاده از نظریه های بکرک و بارتز در خصوص شیوه ی اعمال قدرت سیاسی فاعلان قدرت بر مفعولان قدرت انجام شده است. طبق این تئوری، اعمال قدرت در بعضی از سازمان های سیاسی به صورت تصمیم گیری پنهان و از طریق آرایش صحنه توسط فاعلان قدرت (مردان) بر مفعولان قدرت (زنان) است. طبق این دیدگاه، فاعلان قدرت، منافع (خواست ها) مفعولان قدرت را در نظر نمی گیرند، بنابراین خواسته های مفعولان قدرت اصولا در نظام سیاسی مطرح نمی شود و هنگامی که خواسته های زنان اهمیتی ندارد پس مشارکت زنان در سطوح عالی حزب نمود پیدا نمی کند. روش تحقیق، توصیفی است و اطلاعات از مطالعه ی منابع اسنادی گردآوری شده-اند. به این ترتیب که از هر جناح ۵ نمونه انتخاب می شوند که هم از احزاب سیاسی باسابقه و هم از احزاب جدید باشند. با توجه به یافته های تحقیق مشخص می شود که میزان مشارکت سیاسی زنان در بخش های مختلف حزبی، به خصوص سطوح عالی احزاب (شورای مرکزی کمیته های کلیدی)، به شدت پایین است و بیشتر در نقش های ستادی و خدماتی فعالیت می کنند.

Keywords:

احزاب سیاسی , مشارکت سیاسی زنان , جناح چپ , جناح راست , قدرت سیاسی