بررسی اثر کاتالیست های مورد استفاده در فرآیند فیشر تروپش در راکتور های بستر ثابت

فرآیند فیشر تروپش قلب فرآیندهای تبدیل گاز طبیعی به -هیدروکربن های مایع می باش د و به عنوان روشی مطلوب و اقتصادی جهت تبدیل گاز سنتز به محصولات با ارزش سوختی شناخته شده است. راکتورها وکاتالیست های مختلفی جهت شکل گیری این فرآیند وجود دارد که در این مقاله کاتالیست های 3 O 2 Al / Cu-Re 3 ، O 2 Al / Cu-Ru و 2 SiO / Co-Zr ، کاتالیست های دوتایی Fe-Mn و اثر گوگرد بر آن، نقش چسباننده های سیلیس و آلومینا، ارتقاء یافته توسط زئولیت 5 HZSM در کاتالیست آهن ، در راکتورهای بستر ثابت مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی ها در دماهای بین °C 212 تا°C 322 انجام شده است. در بین کاتالیست های بررسی شده اثر ارتقاء دهنده Ru در کاتالیست 3 O 2 Al / Cu بیشترین درصد تبدیل در دمای کمتر برای مونوکسیدکربن داشت. اثر ارتقا دهنده 3 O 2 Al / Co-Re باعث افزایش گزینش پذیری هیدروکربن های سنگین شد. تاثیر مقدار Zr روی عملکرد کاتالیست و 2 SiO / Co باعث کاهش سطح ویژه و درشت تر شدن بلورهای کبالت گردید اما فعالیت کاتالیست افزایش یافت. نسبت مولی Fe به Mn برابر 1 به 1 بود. که به عنوان بهترین نسبت برای تهیه کاتالیست های آهن منگنز نتیجه شده است که در صورت وجود گوگرد، حضور منگنز موثرتر است. از میان چسباننده های سیلیس و آلومینا در کاتالیست آهن، میزان تبدیل نسبت به CO در کاتالیست حاوی آلومینا بیشتر از میزان تبدیل درکاتالیستحاوی سیلیکا حاصل شده است. از میان کاتالیست های شناخته شده کاتالیست کبالت بهترین کاتالیست در سنتز فیشر تروپش از نظر بازدهی طول عمر و - گزینش پذیری است. در راکتورهای بستر ثابت نسبت افزایش سرعت هیدروکربن ها در کاتالیست های با ارتقاء دهنده به کاتالیست های بدون ارتقاء دهنده، بیشتر است.

Keywords:

سنتز فیشر , تروپش راکتور بستر ثابت کاتالیزور ارتقا دهنده