مبانی مسئولیت اشخاص مذکور در قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث مصوب ۱۳۹۵ در پرتو رویه قضایی
Publish place: The first international conference of political science, law and religious fields with an approach of looking to the future
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 200
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PJLCONF01_021
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402
Abstract:
در قانون بیمه اجباری مصوب سال ۱۳۹۵، اشخاص متعددی به عنوان مسئول خسارات مالی و بدنی قابل پرداخت به اشخاص مصدوم از حوادث رانندگی شناسایی شده اند. از شرکت بیمه گر، صندوق تامین خسارات بدنی، راننده مسبب حادثه تا عابر پیاده ای که از محل های غیر مجاز عبور می کند. تمامی این اشخاص و اشخاص دیگری نظیر اداره راه موظفند که خسارات وارده را جبران کنند اما دلیل مسئولیت هر یک متفاوت است و بر همین اساس مبنای مسئولیت مدنی آنان نیز متمایز از یکدیگر می باشد. در حقوق ایران با وجود حاکمیت نظریه تقصیر مبانی دیگری نظیر نظریات خطر، فرض تقصیر و مسئولیت ناشی از فعل غیر پذیرفته شده است و مبنای مسئولیت هر یک از اشخاص فوق نیز با یکی از این مبانی سازگار است. تبیین مبنای مسئولیت از این منظر حایز اهمیت است که در موارد مختلف می توان امکان یا عدم امکان تحمیل مسئولیت را بررسی نمود. برای مثال مبنای مسئولیت راننده نظریه تقصیر است و لذا در فرض رعایت تمامی قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی از سوی او، عنوان راننده مسبب حادثه بر مشارالیه بار نمی شود و به همین دلیل از مسئولیت معاف است. مع الوصف در مقاله حاضر به تبیین مبنای مسئولیت هر یک از اشخاص نامبرده در قانون بیمه اجباری با تمرکز بر آرای و نشست های قضایی و نظریات مشورتی پرداخته می شود.
Keywords:
Authors
مریم ثقفی
استادیار و عضو هیات علمی گروه حقوق، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران