سنجش تاثیر ملموس هزینه‎های نظامی بر رشد اقتصادی ایران (۸۴-۱۳۳۸)

در یک تقسیم بندی بسیار کلی می توان، نتایج به دست آمده از مطالعات درباره اثرات هزینه های نظامی بر رشد اقتصادی را به صورت ذیل دسته بندی نمود: الف) مطالعاتی که منافعی مثبت، یافته اند و دیدگاه به اصطلاح کینزین نظامی را تایید کرده اند. ب) مطالعاتی که به تاثیری منفی دست یافته اند. ج) مطالعاتی که به هر دو تاثیر مثبت و منفی دست یافته اند. در این مقاله که برگرفته از پژوهشی در این باره می‎باشد، درصدد بوده‎ایم که به آزمون این فرضیه ادعا شده بپردازیم که «هزینه‎های دفاعی، تاثیری منفی بر رشد اقتصادی ایران بر جای می‎گذارد». الگوی مورد استفاده پژوهش حاضر مبتنی بر الگوی رشد نئوکلاسیکی و حاصل تغییر در تابع تولید ملی بوده است. ضرایب برآورد شده با استفاده از سری زمانی ۸۴-۱۳۳۸ به قیمت های ثابت ۱۳۷۶ با روش حداقل مربعات معمولی نشان می‎دهند، افزایش هزینه‎های دفاعی تاثیری منفی بر رشد اقتصادی کشور برجای نمی‎گذارد، بلکه یک درصد افزایش این هزینه‎ها، ۰۵/۰ درصد به تولید ناخالص داخلی واقعی میافزاید.

Keywords:

هزینه‎های نظامی/ دفاعی , رشد اقتصادی , الگوی اقتصادسنجی