کارگران ساختمانی و مددکاری اجتماعی در کارگاه های عمرانی (مطالعه موردی کارگران ساختمانی شهر تبریز)

این پژوهش با هدف بررسی و مطالعه نیازهای اجتماعی کارگران ساختمانی و ارائه پیشنهاداتی برای مرتفع نمودن و یا کاهش آن احتیاجات از دیدگاه مددکاری اجتماعی انجام شده است. برای انجام این تحقیق وضعیت سلامت اجتماعی کارگران فصلی شاغل در کارگاه های عمرانی شهر تبریز در فصول کاری سال های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ بررسی و با ۱۳۶ نفر مصاحبه گردیده است. پس از جمع آوری، احصاء، طبقه بندی و انجام تحلیل و بررسی داده ها مشخص گردید تضمین امنیت شغلی و رهایی از دغدغه اشتغال دائمی و کسب درآمد مکفی مستمر، داشتن پوشش بیمه ای متناسب با شغل پرخطر، تعدیل دستمزدها، ضرورت انجمن های صنفی و اتحادیه های واقعی کارگری پاسخ گوی انتظارات کارگران، رفع مشکلات خانوادگی و مشکلات موجود در برقراری ارتباط و توافق منطقی با کارفرمایان، تجدیدنظر در رفتار نامناسب بعضی افراد بدلایل شغلی و مانند آن از جمله نیازهای اجتماعی برآورده نشده کارگران ساختمانی هستند که توسط کارگران مطرح گردید. نتایج مصاحبه نشان می دهد که برخی از کارگران در رفع نیازهای اولیه با مشکل جدی مواجه بوده و حتی برخی متوجه نیازهای اجتماعی شان نیستند. برخی دیگر از کارگران ضمن توجه و علم به وجود چنین نیازی برای مرتفع کردن آنها با مشکلات جدی مواجه هستند و یا بدلیل وجود نارسایی های حقوقی و غفلت قانون گذار در آن حوزه و پیش بینی نشدن راه کارهای رفع احتیاجات اجتماعی کارگران از برآورده کردن آن احتیاجات اعلام عجز و ناتوانی می کنند. در این پژوهش برخی روش های مغفول لازم جهت رفع این نیازهای جدی ارائه شده است. امید است با توجه کارشناسان امر تقنین به میزان تورم قیمت ها و سایر واقعیات جامعه، فرهنگ سازی و ایجاد مکانیسم مقتضی توسط کلیه مسئولین ذیربط و کارشناسان مددکاری اجتماعی، گامی در جهت ایفای وظیفه و تکلیف در برابر این عالی مقامان مستضعف در جهت حفظ احترام و ارتقای جایگاه رفیع این ولی نعمتان مظلوم کشور با کاهش فشار اقتصادی، معیشتی، روانی و تامین بهداشت و سلامت عمومی و اجتماعی آنان برداشته شود.

Keywords:

کارگران ساختمانی , مددکاری اجتماعی , کارگاه های عمرانی , نیازهای اجتماعی کارگران , امنیت شغلی